loading...
رمان های ناب رکسانا
رکسانا بازدید : 703 جمعه 10 خرداد 1392 نظرات (0)

گوشی رو برداشت در حالی که همین طور با اخم به کنار رون پای زخمیم نگاه میکرد گفت:

الو...سلام...چی شده؟!...آهان...بیا بالا...نه شیشه رفته تو پاش...خوابیده؟آره بیا می ترسم خودم در بیارم ...یه تیکه بزرگه...کنار رون پاشه...نمیدونم کامیار عمیقه یا نه انقدر من سوال پیچ نکن..تا گوشی رو قطع کنه بره لباسامو بیاره خودم اون تیکه مثلث شکل شیشه رو کشیدم بیرون و از درد جیغ کشیدم سریع اومد بالا سرمو تا دید شیشه رو بیرون کشیدم دادزد:

-دیووونه چرا کشیدی بیرون ؟مگه نگفتم صبر کن کامیار بیاد ؟وای از دست تو تی شرتشو که رو زمین افتاده بود همون که دیشب تنش بودو از رو زمین برداشت و رو زخم پام فشار دادو جیغ کشیدمو با حرص گفت:

-زهر مار ،حرف گوش نمیدی لج میکنی اه

با گریه گفتم:

-فشار نده دردم میاد

-دستتو بگیر روش برم لباستو بیارم ،فقط بلدی آدمو حرص بدی

رفت لباسمو آوردو گفت:

_من نگه میدارم لباستو بپوش

-نمیخواد ،تو برو بیرون به اندازه کافی گناه کردی

آرمین عصبانی نگاهم کردو گفت:

-می زنمتا...بپوش ببینم

با همون گریه لباسامو گرفتمو پوشیدم و اونم همون طور عصبی و با اخم نگام میکرد و چشم از چشمم بر نمیداشت تا کامیار اومد و آرمین رفت در رو براش باز کنه صداشون میومد

کامیار-اوه اوه سر وگردنتو چیکار کرده

آرمین- بدو پاش خونریزی داره ،نگین چیکار کرد؟

کامیار-دیوونه شده بود انقدر جیغ و هوار کرد که صداش دورگه شده بود با زور ساکتش کردم ،مجبور شدم آرامبخش بهش بزنم الان خوابیده،صدای جیغ نفس خیلی میومد گفتم:کار دست خودش میده از نگین خیلی بدتر بود نگین زودتر آروم شد

آرمین- اون نفس ِبا همه فرق داره هنوزم داره گریه میکنه شیشه رو شکوند تا شاهرگشو بزنه دیر رسیده بودم زده بود،اون یه دخترسالم بود ،کاش نبود تا من آروم میگرفتم

کامیار-کجاست؟

آرمین- تو اتاقه

کامیار اومد تو اتاقو با گریه نگاش کردم و کامیار نگام کردو آرمین تی شرتشو از رو پام بداشت و کامیار اومد جلو به زخم پام نگاه کردو گفت:

-آرمین،عمیقه بخیه میخواد

آرمین-میتونی اینجا بخیه بزنی ؟یا ببرمش بیمارستان؟

کامیار –نه وسایل آوردم فقط باید بی حس کنم

با ترس و هق هق گفتم:

-تحمل میکنم

آرمین-بیهوش که نمیکنه بی حس میکنه

با اون نفسای بریده بریده و گریه گفتم:

-نِ..نمی ...خوام

آرمین هم با حرص گفت:

-به درک درد بکش جونت در بیاد

کامیار به آرمین نگاه کردو آروم به من گفت:

-نفس موضعی بی حس میکنم الن که عصبی هستی بیشتر درد میکشی حالتم مساعد نیست ،موضعی بی حس میکنم باشه؟

با تردید نگاش کردم میترسیدم اعتماد کنم ولی چاره ای نداشتم ؛کامیار یه آمیول بهم زدو بعد هم با یه اسپره ای فضا رو استریل کردو بعد هم زخموبررسی کرد که شیشه توش نمونده باشه و شست و بخیه زدو پانسمان کردو بعد رو به آرمین گفت:

-باید چرک خشک کن بخوره تا چرک نکنه

آرمین-بنویس برم بگیرم

کامیار-پایین یه بسته دارم میارم فعلا اونو بخوره بعد براش بگیر

با نگرانی گفتم – نگین...

کامیار- خوابیده نگرانش نباش

-باید ...باید ..بریم«دوباره گریه رو از سر گرفتمو آرمین رو به کامیار گفت:»

-تو برو

کامیار- یه آرام بخش بهش بزنم آروم بشه؟

آرمین-نه آرومش میکنم

کامیار- مراقب باش به پاش آب نزنه ،بهش یه چیز مقوی بده بخوره به خاطر دیشب و این خونریزیو درد هایی که داشته و گریه زاریش ضعف آورده

آرمین- چی بدم؟!

کامیار- شیر و عسل و زرده تخم مرغ و با هم قاطی کن بده بخوره ،قبل اینکه چرک خشک کنشو بخوره بده

آرمین سری تکون دادو برگشت طرف منو گفت:

-دراز بکش تا بیام ،راه نیوفتی با اون پاتا

دنبال کامیار تا رفت بیرون شروع کردم بقیه لباسمو به سختی پوشیدن...با نگین چیکار کنم؟اون که الان خونه کامیار خوابه ،هر چند که اوضاع اون بهتر از من حداقل اینکه اون یه دختر نبوده تازه آرمین گفت:

«کامیار عاشقش شده »شاید باهاش ازدواج کنه ؛خدایا باید چیکار کنم جواب مامانو چی بدم؟همه ی اینا تقصیر باباست ،چرا ما باید تقاص پس بدیم؟تقاص گناهای خودمم هستوقتی خونواده امو گول میزدمو به هوای بنفشه روزامو با آرمین پر میکردم آخرش میشه این وقتی باورهامو به خاطر آغوشش کنار میذاشتم...

-کجا؟

-میخوام برم به دردخودم بمیرم

لیوان شیر رو، روی میز توالت گذاشتو اومد بازومو گرفتو با زور رو تخت نشوندتمگفت:

-مادرت اینا فردا می رسند

با حرص گفتم:

-خوبه همه جوره آمار منو داری ،حالا چی؟کارت باهام تموم نشده ؟دیگه چی میخوای ؟جونمو؟من که داشتم جونمو خودم میگرفتم مگه اینو نمیخواستی؟حالا بذار برم آنقدر غصه بخورم دق کنم بمیرم ،شاید هم تا اون موقعه مامانم و بابام بفهمندو خودشون یه بلایی سرم بیارن ؛حالا دیگه کابوسای شبونت قطع میشن؟تو که به راحتی زندگی منی که به ماجرا ربطی نداشتمو خراب کردی حالابرو به گوش بابام برسون که تموم زندگیمو از هم بپاشونی ولی اگر میخوای یه لطفی بکنی بذار یه ماه دیگه عروسیِنعیم اون بگذره

اومدم بلند شم بازومو گرفتو بازومو کشیدم از دستش بیرونو گفتم:

-من باورت داشتم ،تو رو جای خونواده ام پشت خودم میدیدم ،گذاشتم بهم نزدیک بشی چون دوستت داشتم عاشقت شدم «حلقه امو در آوردمو پرتش کردم و با گریه گفتم:»ولی تو همه رو دروغ گفتی ،میخوام برم گم گور بشم..

آرمین با تحکم گفت:

-کجا بدبخت ؟کجا رو داری که بری؟ تموم زندگیتون ،زندگیت تو دستای منه یادت رفته که دار رو ندارتون تو شرکت من خوابیده ؟هنوز قائله ختم نشده این بازی ادامه داره وتو تا تهش باید با من بمونی وگرنه می زنم به سیم آخر اون فیلمو اون سرمایه و این راز خیانت بابای بی همه چیزتو ...همه رو رو میکنم ...منو ببین ،من اون کامیار احمق نیستم ، بابای اون بابای من نبود اون انتقام مادرشو می خواست بگیره ،باباشم اون طوری که من بابامو از دست دادم از دست نداده اون که با خفت زندگیشو باخته منم و میتونم خفت بار تر زندگی اعضای خونواده ی پناهی رو به باد بدم ولی دو چیز سد راهم شده اول مادرت که همیشه منو یاد پدرم مینداخت چون همون جایگاهی قرار داره که بابام قرار داشت و من نمیتونم اینو نادیده بگیرم و دوم خود تویی نفس نذار چشممو به این یه خرده رحم ببندم ،واسه من این دیگ نجوشه نمیذارم سر سگ هم توش بجوشه ؛خداحافظ؟ به همین راحتی؟«بازوهامو گرفت و من و طرف خودش کشوندو گفت:»

-با من میمونی چون من میخوام ،چون تمام زندگیت خلاصه میشه در با من بودن ،میخوای مامانت به دور از واقعیت با آرامش همیشگی زندگی کنه؟میخوای سالم باشه؟میخوای نندازمش گوشه بیمارستان؟میخوای عروسی ِنعیم..

با کف دستام زدم تخت سینه اشو با گریه وجیغ گفتم:

-به مامانم کاری نداشته باش

اومد نزدیک ترم کمرمو گرفت خواستم پسش بزنم تنم به شدت درد میکرد پام هم که هنوز بی حس بود ولی بازم میترسدم تکونش بدم ؛محکم تر من گرفت تو گوشم گفت:

-تا وقتی که من دلم بخواد تو با من می مونی

نگاش کردم فقط 4-5سانتی متر با صورتم فاصله داشت اشکام فرو ریختو گفتم:

-حتی یه لحظه ی دیگه طاقت این گناهو ندارم

نگاهشو از رو چشمای خیسم سُر داد روی لبم و لب خودشو با زبونش تر کرد و گفتم:

-دنیامو گرفتی ...میخوای همه یآخرتمم بگیری؟

سرشو نزدیک تر کرد و کمرمو گرفت با بغض و گریه و التماس ،سرمو برگردوندم و گفتم:

-نه ترو خدا...

همون جا ایستاد نگام میکردو هق هق میکردم آروم ولی عصبی گفت:

-بسه تو دستای من هق هق نکن

-بذار برم

-کارم باهات تموم نشده

نگاش کردم،پلکزدم تا اشکم فرو بریزه و تاری چشمم بره ،تو چشمام سرگردون نگاه میکرد با صدای لرزون گفتم:

-اگر باز هم بهم دست بزنی کار ناتموم امروزمو تموم میکنم

اشکامو با دست راستش پاک کردو گفت:

-مگه خودکشی گناه نیست که منو تهدید بهش میکنی؟

-حاضرم اون دنیا مث یه سگ پا سوخته باشم وتو بیابونهای برزخ سرگردون باشم و زوزه بکشم تا تو منو اینجا به خاطر انتقاموه*و*س*ت هر شب به گناه نکشونی، نمیذارم آرمین.......

تو چشمام اشک پر شد و آهسته رهام کردو بلند شد یه سیگار از جا سیگاریش برداشت و دم پنجره سیگار کشید، یکی دوتا سه تا... سیگار کشیدنش تمومی نداشت ،دقایق زیادی میگذشت و اون سیگار دود میکردو من به آینده ینا معلومم گریه میکردم، نمی تونستم بلند بشم ،نمی ذاشت برم زورم بهش نمی رسید نمیخواستم دوباره از سر خشم بهم دست درازی کنه نمیخواستم تهدیداشوعملی کنه من دوتا نقطه ضعف داشتم اولی اون فیلم لعنتی دومی مامانم که می ترسیدم اگر از راز دیشبو خیانت بابا بو ببره بلایی سرش بیاد

آرمین دیوونه بود من از هر کاری که ممکن بود ازش سر بزنه وحشت داشتم بی نهایت می ترسیدم بی نهایت خودمو باخته بودم وقتی همه چیز زندگیت تو دستای یک نفر باشه دیگه نمیتونی هیچ ریسکی بکنی شاید خیلی کارا میشد بکنم ولی من جرأت ریسک نداشتم

خیلی نگران مامانم بودم اگر میفهمید چه بلایی سر منو نگین اومده سکته میکرد حس میکردم از هواپیما پرتم کردن پایین چتر نجات داری ولی باز نمیشهزیر پام هم دریاچه ای نیست به هر حال میخورم زمین ولی وقتی هنوز رو هوا معلقم دارم از ترس مرگ پس می افتم و تموم امیدمو از دست دادم میدونستم آرمین زندگیمو خراب کرده ولی از ترس بیشترخراب نشدن داشتم سکته میکردم

-فعلا به خاطر تو عقدِ موقت میکنیم.

با یه حالت تعجب و شاکی گفتم :

-چی؟!!!!!!!

آرمین با عصبانیت گفت:

-من که مشکلی ندارم تویی که داری پس می افتی منم نمی تونم بذارم که بری من این نقشه رو 16سال نکشیدم که به خاطر دین وایمان تو بذارمش کنار

-می خوای چیکار کنی؟!!!!!!!!!!!!

-زندگی باباتو بگیرم هر چی که به اسم اونه هرچی که اسم اون روشه به اون مربوطه میشه و بهشون تعلق خاطر داره ...

با بغض و چونه ی لرزون سرمو کج کردم گفتم:

-آرمین...

با خشم دادزد؟

-دل بی صاحبتو می کَنی میندازی اون ور ، باباتو به عذای خودش میشونم و تا اون موقعه تو مال منی ....

-تو دیوونه ای

-آره دیوونه ام واسه همین وقتی پیشنهادی میدم که بیشتر به نفعته سریع قبول کن که ممکن هر آنی دوباره بزنه به سرمو بزنم زیر همه چی.

-تکلیف من چیه؟

-فعلا همین که گفتم.

شیر رو بهم دادو گفت:بخور الان ضعف میاری کامیار قرص داده قویه ...

-نگین چی؟

-تو نگران خودت باش نترس کامیار احمقِتر از اونی که تصمیمی بگیره که به نفع نگین نباشه تا اینجای ماجرا ما با هم بودیم ولی از اینجا به بعد هر کی برای خودش تصمیم میگیره

ازش خیلی می ترسیدم دیگه نگاش که میکردم ته دلم خالی میشد پشتم می لرزید هیچ چیز براش مهم نبود فقط به فکر انتقامش بود درست عین یه طعمه برای ببری بودم که از دشمنش زخم خورده حالا به واسطه یمن داره دشمنشو به خودش نزدیک میکنه

حلقه امو از رو زمین برداشت و گفت:

-مگه نگفتم از دستت درش نیار؟«دستمو گرفت و حلقه روتو انگشتم کرد»و گفت:

-مانتوتو در بیارمن نمیذارم یه قدم از این خونه دور بشی تا وقتی که مادرت اینا بیان تو همین جا هستی

گوشی رو برداشتو غذا سفارش داد و بعد یه نگاه به سر تا پام کردو گفت:

-مثل آینه دق بشین اینجا هی فرت وفرت اشک بریز تا منو دیوونه کنی

موبایلم زنگ خوردو بلند شد از تو کمد کیفمو برداشتو موبایلمو در آوردو نگاه به صفحه اش کردو گفت:

-مامانته، این طوری با گریه جوابشو نده

اشکامو پاک کردمو جواب دادم: الو؟

مامان- نفس؟؟سلام!هنوزم خواب بودید؟

-سلام نه

مامان-دیگه کسی خونه نیست شما ها رو از خواب بیدار کنه، شما دوتا خواهر تا یک نیم دو خوابیدید آره ؟صدات گرفته خواب بودی دیگه تلفنم که جواب نمیدید.

-از صبح دارن کابل کشی میکنن تلفن کار نمیکنه

«لبهامو رو هم فشردم تا گریه نکنم مامان گفت:

-نگین بهتر شد؟

-آره خوابیده نگران نباش خوبه خوبه

مامان-دکتر رفتید؟

-آره مامان جون گفتم که خوبه

مامان-از دیشب تا حالا از استرس مردم شما هم که تلفنو جواب نمیدید هر چی به گوشیه نگین و تو زنگ زدم هم جواب نمیدادید دلم هزار راه رفت ،دکتر چی گفت؟

-یه مسمومیت ساده بود چند تا دارو داد الانم خوبه

مامان- خدا روشکر؛ جاتون خالی هر طرف بر میگردم تو و نگینو می بینم به خدا دل و دماغ ندارم تو این سفر، ای کاش نمی اومدم، پیشتون می موندم.

اشکم فرو ریخت آرمین اخم کردو لبهامو رو هم فشردمو مامان گفت:

- کار نداری مامان؟

-نه خوش بگذره

-سلامت باشی باباتم سلام می رسونه خداحافظ

-خداحافظ

تا تماسو قطع کردم زدم زیر گریه واقعا به مامانم نیاز داشتم ای کاش نمی رفت اگر بود ما این مهمونیه لعنتی نمی اومدیم دلم میخواست سرمو رو سینه اش میذاشتم گریه میکردمو منو آروم میکرد

آرمین رفت برام آب آوردو گفت:

-بیا بخور ،آروم میشی

-نمیخورم

محکم تر گفت:بخور نفست میاد بالا

دستشو پس زدم با حرص گفت:به درک اونقدر گریه کن تا بمیری

از اتاق که رفت بیرون دیگه بلند بلند عر میزدم بیست دقیقه ای گذشت و برگشت تو اتاقو منو نگاه کردوگفت:

-بسه نرو رو اعصاب من

اومد جلو زیر بازومو گرفت،بازومو کشیدمو گفتم:

-ولم کن

-چیه نامحرمم؟

با حرص و بغض نگاش کردمو وگفت:

-پاشو صورتتو آب بزن اعصاب خرد کردنتو تموم کن

به زور وادارم کرد به روشویی برمو صورتمو بشورم ، خدا میدونه یه آدم بازنده مثل من چطورگریه اش بند نمیاد وتا خودشو تو آینه می بینه یادش میوفته این منم که زندگیشو راحتو مفت باخته دستمو به دو طرف روشویی گرفتمو از گریه چونپاتمه زدم جلوی روشویی درحالی که دستام هنوز رو لبه ی روشویی بود پام میسوخت بی حسیش داشت میرفت آرمین اومدو با عصبانیت گفت:

-چرا نشستی ؟ای خدااا ؛خون منو سیاه کردی روانی، پات بخیه داره الان بخیه ات باز میشه پات به خون ریزی می افته ،تو چرا همش مصیبت برای من میسازی؟

زیر بغلمو گرفتو بلندم کرد و برگشتم و دوباره شروع کردم به زدنش با مشتای بی جونم به شونه و سینه اش مشت میزدمو با ضجه میگفتم:

-چرا با من این کار رو کردی؟من بهت اعتماد داشتم،بی شرف...من گناهی نداشتم ،من زندگیمو میخوام زندگیمو بهم بده...

اینبار برعکس دفعات قبل سعی کرد آرومم کنه منو تو بغلش گرفت و گفت:

-دیگه تموم شد نفس بسه...بیا یه کم آب بخور آب روشویی رو باز کردو گفت :بیا جلو...

-من باید بمیرم ..من احمقم...نباید با تو دوست میشدم،من ِکودن همیشه ازت ترسیدم انقدر ترسیدم تا برسونیم به اینجا...

آرمین من آورد تو اتاقوتلفن برداشت ...صدای جیغ نگین میومدو منو بدتر به گریه مینداخت آرمینگفت:

-الو کامیار...کامیار ...اَهَه این دوتا هم که دیوونه اند ...«گوشی رو قطع کردو پرت کرد رو مبل و رو به من گفت:»

– بیا یه چیزی بخور الان از حال میری

-نمی...خو...رم...

روی تخت دراز کشیدمو پامو جمع کردم منو نگاه میکرد ،پامو آروم کشید و صاف کردو گفت:

-پات بخیه داره جمع نکن

جعبه ی پیتزا رو روی تخت گذاشت و گفت:

-نفس ،من حوصله غش کردن تو رو ندارما ،پاشو بیا غذا بخور اون لیوان شیرم که تا ته نخوردی همش باید زور بالا سرت باشه؟«یه تیکه پیتزا بر داشتو جلوی دهنم گرفت و با حرص گفتم:»

-گفتم نمیخورم ،نمی شنوی؟

عاصی شده گفت:

-الان برای چی آبغوره میگیری؟

-تو که نمی فهمی تو که چیزی رو از دست ندادی

بازومو گرفتو بلند کردو جیغ زدم :

-ولم کن نمی خورم نمیخوام...

آرمین به آرومی ولی جدی گفت:

-داره روی سگم بالا میادا میدونی که بعدش انقدر مهربون نیستمو تو رو مجبور میکنم که بخوری پس الان با زبون خوش غذاتو بخور

با چونه ی لرزون و چشمای خیس نگاش کردم ،صدای جیغ نگین بازم اومد تا صداشو شنیدم بلند بلند گریه کردم ،تکه مثلثی پیتزا روپرت کرد تو جعبه و گفت:چه گرفتار شدیما...

کم کم شب میشد نگین هنوز خونه ی کامیار بودو من همچنان پیش آرمین بودم

آرمین هم از کنارم جنب نمیخورد همونطور کنارم ،نیمه نشسته و نیمه خوابیده به چوب بالای تخت تکیه داده بود و لب تاپش رو پاش بودو نمیدونم دنبال چی میگشت منم همونجا رو تخت پشت کرده به آرمین دراز کشیده بودمو به بد بختیام فکرمیکردم رفته بود جکوبو آورده بود بالا ،جکوب هم جلوی در خوابیده بودو منو نگاه میکرد درست روبروی من بود، میترسیدم چشمامو ببندم و بیاد رو تخت ،تا منم نگاش میکردم سرشو بلند می کرد و پارس میکرد درست انگار اسیر این آرمین بی شعور بودم

آرمین-پیدا کردم بیا ،اینو بخون

برگشتم دیدم لپ تاپشو رو برگردونده طرف منو روی صفحه متن صیغه است نگاش کردمو وکمی گوشه های لبم آویزون شدو گفت:

-چرا نگاه میکنی؟

-من نمیخوام صیغه ی تو بشم

آرمین با حرص نگام کردو گفت:

-به درک من که مشکلی ندارم تویی که هی میگی گناهه و فلانه وبساره،ولی فکر هم نکن دست از سرت بر میدارم

لپ تاپو گذاشت کنار رو کمر مو گرفت اومد روم با وحشت دستمو رو سینه اش گذاشتمو با صدای لرزون گفتم:

-آرمین!

آرمینبا اخم گفت:

-هان؟چیه؟

-من نمیخوام گناه کنم...

آرمین- منم نمیخوام دست ازت بکشم «شصتشو رو لبم کشیدو سرشو اورد پایین و بالای لبمو بوسید ،سرمو به طرف راست بر گردوندم ،به قفسه ی سینه اش فشار آوردم که به عقب بره جفت دستامو تو یه دستش گرفتو برد با لا سرم و گفت:

-حالا تقلا کن با این دستای بسته و پای زخمیت ،میدونی که من عاشق اینم که تو تقلا کنی اینطوری ت*ح*ر*ی*ک میشم ،تقلا کن جوجه ی من

زدم زیر گریه و گفت:

-واسه من آبغوره نگیر من دلم با اشک ریختن کسی نمی سوزه«دگمه بلوزمو باز کردو با وحشت بیشتر گریه کردمو گفتم:»

-آرمین...

دادزد:

-زهر مار پس چی؟صیغه می خوای یا نه؟

بهش نگاه کردم وسری تکون داد«نمیخواستم زن صیغه ای بشم ،من همش بیست ودوساله ام بود ،آرمین منو ول میکرد چه یه ماه دیگه چه یه سال دیگه وقتی ازم سیر بشه ولم میکنه اون وقت چیکار کنم؟مگه بی صیغه و با صیغه فرقی به حالت داره اون به هر حال تو رو مجبور به رابطه میکنه ولی حداقل با صیغه گناهی نیست ،زنش بشم که هر لحظه اراده کرد منو مجبور کنه؟پس چیکار میخوای بکنی فکر کردی اونطوری مجبور نیستی مگه نشنیدی چه تهدیدایی کرد باید به خاطر مامان ،عروسیه نعیمکه بهم نخوره،خونه و زندگیو کار بابا و نعیم که هر دو زیر دست آرمینن حتی بخاطر نگین که باوجود اینکه آرمین میگه کامیار دوسش داره ولی کامیار تو دهن آرمینو نگاه میکنه اگر اینم نقشه باشه چی نه نه نمی شه بیگدار به آب زد اون از من فیلم داره حتما از نگینم فیلم داره مجبورم لعنت بهش من مجبورم...

آرمین-تو انگار خوبی بهت نیومده« دگمه دومو باز کردو دستمو رو لباسم گرفتمو گفتم:»

-باشه«باشه؟!!احمق تقلا کن ،نمیتونم سگ جلوی در نشسته می ترسم ،از آرمین که بدتر از اون سگه می ترسم اگر آبرومو به بازی بگیره چی؟از یه آدم معمولی بشم یه انگشت نما؟از کجا معلوم واقعا فیلم گرفته؟»

از روم بلند شدو لپ تاپو آورد روبروم به سختی بلند شدمو گفتم:

-آرمین«سر بلند کردو جدی نگام کردو گفتم:»

-واقعا فیلم گرفتی؟

آرمین پوز خندی زدو گفت:

-خیال کردی بلوف زدم بترسونمت برای ترسوندن تو دو تا داد کافیه

بیچاره وار تر بغض کردمو نگاش کردمو گفت:

-می خوای ببینی؟

با دلهره نگاه به لپ تاپ کردمو بعد به آرمینو بعد هم لپ تاپو برگر دوند یه فایلو باز کرد تنم میلرزید تو دلم دعا کردم من تو فیلم نباشم اول صدای موزیک و همهمه یمهمونی دیشب اومد...لپ تاپو به روم برگردوند

رو تخت بودم داشت لباسامو از تنم در میاورد همین لباسا تنم بود خودم بودم،دستاشو بی جون پس میزدمو قسمش میدادم معلوم بود گیجو داغون بودم، هر دگمه ای که باز میکرد جرعه ای از اون مشروب لعنتیش میخورد و سرشو با ریتم آهنگ تکون میداد و لبخندی رضایت مندانه رو لبش بود میگفت:

-بالاخره داره تموم زندگیت در من خلاصه میشه نفس پناهی دختر عزیز دوردونه ی حسین پناهی ...نفسِ حسین ...جااااان ....

بهم با شور و ه*و*س نگاه میکرد سرشو تو گردنم فرو برد نالیدم :

-ترو خدا...آرمیییین ... ترو خدا نکن ...وایی

آرمین-عزیزم نترس من خیلی عاشقانه باهات رفتار میکنم یه جوری که تو هم خوشت بیاد و در حد من از امشب ل*ذ*ت ببری

--نمیخ....خوا...م...مامان...مامان...جون....

آرمین –آخ آخ تو بزرگ شدی مامانتو میخوای چیکار؟«تی شرت سبز شو در آورد وگفت:

-امشب حق داری فقط منو صدا کنی

-تو ....تو....رو....قر...آ....ن ...آه...خداااااا...

دگمه شلوار جینشو باز کرد،چشمامو بستم تا ادامه فیلمو نبینم، اشکام چشمامو تار کرده بودو سینه ام از درد می سوخت دردی که نمی دونستم واسه تسکینش چیکار کنم؟چی مرهم دلی که سوخته ی کسی که تا دیروز فکر میکردم عشقمه ولی از امروز صبح فهمیدم دشمن تر از اون برای من نیست

دیشب توانایی تکون خوردن نداشتم...چرا هیچی از دیشب یادم نمیاد ؟فهمیده بودم که آرمین داره آزارم میده ...چشمامو یه لحظه باز کردمو به مانیتور نگاه کردم،

آرمین اومد روم...«زدم زیر گریه و آرمین لپ تاپوبرگردوند طرف خودش و فایل مورد نظر ویدوئی رو بست و گفت:»

-چرا نگاه نکردی؟نقش اصلیش من تو بودیم

-خفه شو تو دل نداری تو بچه ی شیطونی چطور با اون همه قسم بازم به کارت ادامه دادی؟

خندیدو گفت:

-آدم که شب زفافش قسم نمیفهمه وگرنه نسل انسان ور افتاده بود شگرد شما زنهاست دیگه ،ما مردا رو میکشونید به طرف خودتون بعد قسم به ریشمون می بندید؟

-من تو رو طرف خودم نکشوندم

آرمین آهسته رو پشتمو نوازش کردو گفت:

-تو منو نسبت به همه ی دخترایی که تو زندگیم بودن بیشتر به طرف خودت کشوندی ،انقدر منو از خودت روندی تا تشنه ترم کردی ...

با گریه نگاش کردمو گفت:

-منوعلاف خودت کردی؟یه خط میخوای عربی بخونی چرا انقدر فیلم در میاری سرد شدم«با کرخی گفتم:»

-بی شعور دست بردار نیستی نه؟

آرمین دست رو شکمم کشیدو گفت:

-مگه میشه تو اینجا باشیو من دست بردارم؟بهت گفته بودم که در این حالت باید مریض باشم که کاری نکنم ولی خوشبختتانه من از هر لحاظ سالمم

-آره از قدیم گفتن:«ظالم سالم»

با سکوت منو نگاه کردو گفت:

-در این لپ تاپو ببندم دیگه صیغه خبری نیست ومنم فارغ از این جنگولک بازیا کاری که دلم میخوادو میکنم

-با حرف خدا هم کَل داری؟ هیچ کسو قبول نداری خدا رو هم نداری؟مامانم راست میگفت تو خطر ناکی چون از دین وایمانو شرع هیچی سرت نمی شه

آرمین همین طور فقط نگام میکرد و آروم گفت:

-پس چرا حرف مامانتو گوش نمیدی؟و این متنو نمیخونی میدونی که من دین وایمان ندارم و هر آنی از اونی که میترسی سرت میارم

با بغض و چونه ی لرزون خوندم:«زَوّجتُکَ نَفُسی...»

تا صیغه تمام شدگفت:

-حالا اون شال واموند اتو بردار

-همین طوری داری از سر کولم بالا میری،فقط لنگ همین بودی؟

-تو لنگ دو خط عربی بودی

-دوخط عربی نیست دستور خداست می فهمی؟

-نه آخه علامه دهر تویی

-جکوبو ببر پایین

-جاش خوبه چون اون وقت تو اونجایی میمونی که من میخوام« به بغلش اشاره کرد»

رو تخت دراز کشیدم افسرده حالو ساکتو پشت کرده به آرمین به جکوب چشم دوخته بودم به اون نگاه میکردم بهتر بود تا به صاحبش که یهو جکوب بلند شدو پارس کردو یه قدم اومد جلو از ترس با درد پام در جا پریدم پشت آرمینو محکم به بازوش چسبیدو گفتم:

-بگو بگرده

جکوب اومد رو تخت وپارس کرد جیغ زدم :

-آرمین،«داشت میخندید محکم زدم به کتفشو با حرص گفتم:»

-تو گفتی بیاد؟

-نه عزیزم جکوب هوشمنده ،هر کی با من بد تاکنه گازش میگیره

جکوب یه پارس بلند کردو با زهره ترکی گفتم:

-آرمین....پام درد میکنه نکن

آرمین- تا تو باشی به من پشت نکنی

دوباره زدمشو جکوب پارس کردو عاصی و بدبخت وار گفتم:

-ای خدا چه بدبختیه گیر من افتاده ؟همین طور چسبیده بودم به آرمین اونم با خیال راحت دستشو دور کمرم انداخته بودو خونسرد در حالی که پیشونیمو به دستم گرفته بودم نگام میکرد بدون اینکه از اون حالت بیام بیرون گفتم:

-آرمییین ترو خدا اذیت نکن من دارم غش میکنم از ترس بگو بره پایین

آرمین پشتمو دستی کشیدو گفت:

-جکوب که کاریت نداره رو تخت خوابیده

-پام درد میکنه نمیتونم بپرم این دل درد لعنتی هم دست از سرم بر نمیداره زدی ناکارم کردی حالا این سگتم آوردی تا سکته بدی؟

- دردت طبیعیه زود خوب میشی

باحرص گفتم:

-آرمین فتوی نده بگو بره پایین به قران حالم خوب نیست

ولی آرمین همین طوری منو نگاه میکردو آروم پشتم و نوازش میکردو چشمامو رو هم گذاشتمو خدا رو صدا زدم واقعا داشتم از هول سگش سکته میکردم تنم یخ کرده بودو کم کم تنم داشت میلرزید وآروم گفت:

-تنت می لرزه،یخ کردی...«نگاش کردم تموم چشمم شد التماس...»

آرمین-جکوب برو بیرون

جکوب سریع بلند شد و دویید بیرون نفسم بالا اومد داشتم سنگ کوب میکردم هنوز نفس راحت نکشیده بودم که منو کشید رو خودش ،از هول یه لحظه جیغ زدم ولی از جیغم بیشتر خودم ترسیدم که جکوب بیاد به جلوی در با واهمه نگاه کردمو آرمین گفت:

-نمیاد تا من صداش نکنم نمی یاد «پشت کمرمو نوازش دادو بهم خونسرد نگاه میکرد ...نمیدونستم به چی داره فکر میکنه که انقدر رضایت داره ولی من

با دلهره نگاش کردمو خواستم بلند بشم که محکم نگهم داشتو با لحن حرصی گفت:»

-بیرونش کردم تا بیارمت تو بغلم ... بمون

-میخوام برم حموم ،میخوام نمازمو بخونم

-بعدا

-صبح وظهرمم نخوندم

-قضاشو بخون

با حرص گفتم :آرمییییین!

گیلاسشو از روی پاتختی برداشتو و جرعه ای خورد و گفتم:

-آرمین نخور ،نخور ای خدا «مضطرب نگاش کردمو گفتم:» بذار نمازمو بخونم خواهش میکنم

دستشو از دور کمرم برداشتو گفت:

_برو

-ممنون

ازجا بلند شدمو گفت:

-به پات آب نزنی«بعد دوباره باشیطنت گفت:»

-بیام کمکت کنم؟

با حرص گفتم:

-لازم نکرده

-چرا خجالت میکشی؟

چپ چپ نگاش کردمو گفت:

-من دیگه شوهرتم

جوابی ندادم و رفتم حموم بماند چقدر زیرر دوش گریه کردم ،هر یه دقیقه آرمین میومد تا ببینه بلایی سر خودم نیاورده باشم

از حموم که اومدم یکی از پیرهن های آرمینو پوشیدم برام بزرگ بود و گفتم:

-یه چیز تمیز بده بندازم زیر پام نماز بخونم یه چیزی که سگت روش نرفته نباشه

-سگم تمیزه

-آرمین !من باید باتو همش چونه بزنم؟...

-از تو کمد یه ملافحه بردار ملافحه رو برداشتمو زیر پام پهن کردمو از تو کیفم جانمازمو بر داشتمو شلوار و مانتومو پوشیدمو شالمو سرم کردم و نمازمو خوندم ... آرمین همین طور منو نگاه میکردو از اون مشروب لعنتیش میخورد اومدم قامت ببندم نماز قضای ظهر مو بخونم آرمین باعصبانیت گفت:

-حالا تموم نماز قضاهاتو الان بخوون جمع می کنی یا نه؟

به آرمین نگاه کردمو دستمو از قامت بستن آوردم پایین و جانمازمو جمع کردم و اومدم رو مبل بشینم که آرمین گفت:

-اینجا«نگاش کردم به کنار خودش اشاره کرد وای چقدر حس مهیبی نسبت به آرمین داشتم لبه تخت نشستمو گفت:

-نمی شنوی چی میگم؟

نگاش کردمو گفت:

-صیغه ات نکرده بودم بهتر بودی انگاری...

**************

روسریمو با اکراه برداشتم و مانتو مو در آوردم و گفتم : -نگران نگینم ، میخوام ببینمش -گفتم که تو نگران خودت باش ، حال نگین بهتر از تو اِ -کامیار هم نگینو صیغه میکنه ؟ آرمین – از اینجا به بعد کامیار میدونه و نگین ، دیگه زندگی من و کامیار به همدیگه ربطی نداره «آرمین جرعه آخر رو هم خورد و گیلاسشو گذاشت کنار وبهم نگاه کردو موهامو به پشت شونه ام فرستادو دستشو رو شونه ام بعد هم آهسته کشید رو بازوم،ساعد دستم کشید،رسید به پنجه ی دست چپم انگشتاشو میون انگشتام فرو کرد با انگشتش حلقه ام تکون میداد تو دستمو ونگاهشو دوخته بود به حرکات خودشو دست سرد من، وقتی لمسم می کرد با اینکه دیگه محرمم بود ولی انگار ناخون رو تنم میکشیدن تموم تنم ضجر میکشید بدون اینکه سرشو بلند کنه پلک زدو چشماشو به طرفم بلند کردو گفت : -میدونستی مادرم از پدرت حامله بوده ؟؟؟؟ چشمامو رو هم گذاشتمو و با حرص به بابا فکر کردم .تو وجود بابای من چیه ؟ اهریمن ؟ قلبم هری ریخت ، با ترس چشمام رو باز کردم و گفتم : آرمین . آرمین دستمو از حصار انگشتاش رها کردو منو کشید رو خودش ،دستم رو سینه اش گذاشتمو هولش دادمو با وحشت گفتم : - پای منو از این قضیه بکش بیرون .«دستمو رو زخم پام گذاشتم چقدر ذوق ذوق میکرد نبض رو زخمم میزد نگاهش به دستم افتاد ،نمیدونستم زخم پامو بگیرم،دردلگنمو تحمل کنم ،زیر دلمو بگیرم که دردش کلافه ام کرده بود «با گریه گفتم:» -بیبین ،یه شب زیر دستت بودم تموم جون منو داغون کردی ...«بی توجه به حرف من ادامه داد:» آرمین – باباتم حتما میدونسته ، چون مامانم سه ماهش بوده آرمین و آهستهبه عقب ،بیشتر هول دادم که شاید کمی عقب تر بره و بی خیال من بشه ،ولی یه اینچم تکون نمی خورد کلافه و با حرص و عصبانیت گفتم : ----آرمین ! آرمین منو دومرتبه به طرف خودش کشیدو عصبی گفتم: -لامصب پام درد میکنه نمی فهمی؟منو انقدر نکش اینور اونور ولی آرمین انگار کَر بود بدون تغییر در رفتار رو صداش ونگاهش گفت : -همه فکر میکردن که او بچه مال پدرمه ،ولی من خوب میدونستم که مادرم و پدرم تو خونه متارکه کرده بودن به چشمای آبیه آرمین نگاه کردمو کمرمو ول کرد تا اومدم نفس راحت بکشم خودش اومد روم وگفت: -حالا چی به پات فشار نمیاد(با حرص گفت:) میذار بگم بابات چه غلطی کرده؟ با تردید و ترس نگاش کردم و گفتم : -آرمین اگه میخواهی عذاب وجدان یه عمر گردنتو نگیره و جای کابوسهای قبلیت کابوس منو نبینی و بعد مرگم روح سرگردون نشم و عذابت ندم دست از سرم بردار . آرمین موهامو از رو پیشونیم پس زد و بوی الکل داشت کلافه ام میکرد از صبح جرعه جرعه خورده بود حتما تا حالا مست می شد دیشب نفهمیدم چیکار کرده ولی حالا که به هوشم ...انگشت اشاره اشو از روی وسط پیشونیم کشید تا روی بینیم ...رسید به لبم با همون انگشتش روی لبم کشید لب خودشو با زبونش تر کرد دستمو رو قفسه ی سینه اش گذاشتم قلبش محکم میزد منو بیشتر ترسوند هرگز انقدر به هیجان نیومده بود لبشو نزدیک لبم کرد توی چشمام نگاه کرد و گفت: -دیشب بیهوش بودی میدونی که بدم میاد که خودم تنها نقش محرک بوسیدن باشم ولی امشب باید جبران کنی لبشو گذاشت رو لبم ولی نمی بوسید منم نمی بوسیدمش ،بازومو میون انگشتاش فشرد برعکس قبلا چشممو به خاطر حالی که بوسه هاش بهم میداد نبسته بودم به خاطر زجری که بوسه اش بهم میداد بسته بودم تکونم داد بدون اینکه لبشو از لبم برداره فشار لبش بیشتر شد و بازومو محکم تر فشرد انقدر که نالیدم بی انصاف ولم نکرد برای این که از درد خلاص بشم بوسیدمش ،جای فشار پنجه هاش ،دستشو دورم نرم پیچوند هر چی صبر کردم تمومش کنه با شور بیشتر شروع میکرد دیگه براش مهم نبود من فقط اولش بوسیدمش ...مهم باز هم خودش بود عصبی سرمو کنار میخواستم بکشم فکمو محکم گرفت تا بوسه اش به اتمام نرسه با دست مشت کردم که رو شونه اش بود به شونه اش فشار آوردم و با دست راستم هم مچ دست چپشو که فکمو گرفته بود و گرفتم که فکمو ول کنه تا صورتمو عقب بکشم ولی زورم بهش نمی رسید انقدر با مشتم زدم که عصبی یه نعره زد: -نفس با بغض و گریه گفتم : -آخه آرمین از بلایی که سرم آوردی بدتر چی میخوای ؟ دوباره آروم شد نگام وسرشو آروم آورد پایینو گردنمو بوسید،حالم ازش بهم میخورد، عقب هولش دادم آرمین عصبی نگام کرد و منو کشید به طرف خودش و گفت : -دیگه چه مرگته ؟دیگه گناه نداره که از این اداها برام در آوردی ، در نیآوردی ها ،نمازتم که خوندی ،پس مثل بچه آدم رفتار کن . -من آدم نیستم ولم کن . آرمین –آدمت میکنم غصه نخور ناامید نگاش کردم هرگز تصور نمیکردم زندگیم اینطوری شروع بشه ،سخت و دردناک ، انگار برای آرمین مهم نبود که من دختر کی هستم ، یا برای چی این بازیه شومو با من شروع کرده برای اون مهم اون لحظه ای بود که دلش میخواست ایجاد کنه و احساسات و نظر و فکر و اعتقاد و.... طرف مقابلش ابداً اهمیتی نداشت دلم میخواست فرار کنم ولی در چنگالهای ببر زخمی ((آرمین )) اسیر شده بودم درست عین یه حیوون بی دفاع که وقتی طعمه یه حیوون وحشی قرار میگیره فقط نفسهارو با ترس بیرون میده و دعا میکنه که دریده نشه و در نهایت وعده ی ببر قرار میگیره . آرمین به راحتی خوابیده بود ولی من همچنان گریه میکردم مامان حتماً فکر میکرد من و نگین راحت و در محیط امن ِخانه هستیم ،سرجامون خوابیدیم بدون کوچکترین تهدیدی ، اگر فکر اینو میکرد که الان دستای آرمین شوکت به دورم پیچیده شده و نفسهاش به پشت گردنم میخوره و با اون روی یک تخت هستم چه حالی میشد و از اون بدتر که من زن آرمین هستم ؟ -بسه -تو بدجنسی ، منو اذیت کردی چطور راحت میخوابی ؟ آرمین پشت گردنمو بوسید و گفت : -اونقدر راحت که تا حالا اینطور نخوابیده بودم . دارم به اینکه چه خوب شد که تو رو به عقد موقت خودم درآوردم فکر میکنم ، اینطوری تهمونده عذاب وجدانم هم از بین رفت . -تو مستی آرمین – مست نبودم ، منو برگردوند به سمت خودش و گفت : ولی انگار تو ماده مست کننده ای اصلاً به آرمین نگاه میکردم گریه ام میگرفت ، سرمو به قفسه سینش چسبوند و گفت : دیگه گریه فایده ای نداره از این لحظه ها مثل من لذت بِبَر و خوشحال باش آرمین به آرومی گفت : هر چی دلت میخواد بگو ،چون میخوام آروم بشی ،من از گریه های تو متنفرم ، چون میره رو مغزم .... نفسِ حسین پناهی ... نفسِ آرمین شوکت...«با گریه ، جیغ زدم »: -بسه آرمین ... آرمین – من به اینجای داستان یه جوره دیگه نگاه میکردم ولی وجود تو داستانو متفاوت کرد آره اینطوری خیلی بهتر شد که تو مال من شدی .... با همون حال زار گفتم : میخوای عذابم بدی ؟ سرمو بوسید و گفت : نه عزیزم من که دارم طوافت میدم ، کدوم عذابی اینقدر رمانتیکه ؟ به سختی خوابم برد . صبح که چشمامو باز کردم اولین چیزی که به ذهنم رسید گرمای تن و بوی آرمین بود ، بوی ادکلن خوش بوش، که از همیشه بیشتر و نزدیکتر به مشامم میرسید ،دستمو که از روی سینه اش برداشتم جای انگشتام روی تنش جا انداخته بود مگه چند وقت بود که تو آغوشش بودم ؟ سرمو از زیر نبض گردنش بلند کردم و نگاهش کردم هنوز خواب بود ، شریک بابام بود ،همون که حتی میترسیدم باهاش حرف بزنم و حالا اون تمام وجود منو در اختیار گرفته ، کاش دل و جرات داشتم تا حرکتی بکنم که خودمو رها کنم ولی حتی از یه قدم کوچیک برداشتن هم بر ضد آرمین میترسیدم ، ای کاش هیچوقت با من انتقام نمیگرفت اون موقع میتونستم دوستش داشته باشم ،میتونستم اونقدر بهش اهمیت بدم که بیشتر از قبل عاشقش بشم ؛ گردنبندی رو که بهش داده بودم هنوز تو گردنش مبود درست عین حلقه ای که بهم داده بود و تو دستم بود . دلم میخواست یه جور دیگه ای تو این شرایط بودم ، کاش میشد روزهای گذشته رو پاک کرد و از نو با قلمی بهتر نوشت ، حس بازنده ای رو داشتم که منو تَرَکه میزنند ، از میون دستاش خارج شدم و نشستم وای پام هنوز درد میکرد ، زیر دلم هم دردش بیشتر شده بود بی انصاف بهم امان نداد تا بهتر بشم ،جراحتهایی که آرمین طی روزهای گذشته بهم زده بود خیلی دردناکتر از این زخم بود ، به ساعت نگاه کردم ساعت ده صبح بود مامان اینا درست دوازده ساعت دیگه میرسیدن تهران و من نمیدونستم باید چطوری با این وضعیت جدید با خونوادم روبرو بشم با این حس جدیدی که به بابام دارم چطوری باید با بابا رفتار کنم ؟ پای راستمو تو بغلم گرفتمو پیشونیم و به زانوهام چسبوندم و نفسی کشید راهمو گم کردم کاش میرفتم تو کما دو سال دیگه با شرایط جدید بیدار میشدم.آرمین بیدار شد دستشو دراز کرد و روپشتم آهسته کشیدو گفت: -جوجه ی من بیدار شد؟تو که عادت داری تا یازده ،دوازده بخوابی بلند شد نشست تا خواست بیاد جلو تر تا منو تو بغلش بکشه؛ قبل از اینکه خودشو بهم برسونه از رو تخت بلند شدم نسبت به تمام مردا متنفر شده بودم ، بابام ، آرمین و ... انگار هر مردی که کنار من بود بهم ثابت کرده بود که زن بازیچه افکار و خواسته هاشونن حالا هر نسبی که با اون زنها داشته باشن ، حس بی ارزشی و بی قدرتی تموم جونمو عین سرطان احاطه کرده بود به خود باختگی شدیدی رسیده بودم . دلم میخواست منم از آرمین سوء استفاده کنم ولی هیچ راهی جز قربانی بودن بلد نبودم ، صورتمو شستم و تو آینه به رنگ و روی پریدم نگاه کردم انگار چشمام ، چشمای من نبود توی حدقه اش جا نگرفته بود ، ورم کرده و قرمز، موهامو بستم و گفتم : اگه میدونستم کی کلاف زندگیه منو بافته میگفتم همه رو بشکافه آرمین در دستشویی رد باز کرد و اومد پشت سرم دست انداخت دور کمرو و صورتم و بوسید برگشتم نگاش کردم گفتم : -من دختر قاتل خونوادتم . «آرمین تو چشمام به آرومی نگام کرد و گفت :» - میدونم . -چطور میتونی ببوسیم یا کنارم باشی ؟ «آرمین ابروهامو مرتب کرد و گفت» : -اون حسابش جداست با حرص نگاش کردم . دلم میخواست بکشمش وقتی منو به چشم یه وسیله میدید با حس تنفر و بیزاری دستش رو از دور کمرم جدا کردم با حرص منو کشید به طرف خودشو گفت : -یادت نره که تمام زندگیت و آبروت و حتی خونوادت تو دستای منه پس باهام راه بیا «با حرص و دندون قروچه گفتم» : - ازت متنفرم «آرمین خیلی خونسرد نگام کرد و گفت »: - جوجه کوچولوی من سعی نکن وقتی میون چنگالهای تیز یه ببری زبون درازی کنی صدای زنگ اومد و سپس پارس جکوب و آرمین تو چشمام نگاه عمیقی کرد و گفت : فقط یه لقمه ی منی ... برو در و باز کن -جکوب اونجاست آرمین از در دستشویی که قدر یه اتاق خواب بود رفت بیرون و من دنبالش اومدم اومد یه تیشرت آبی از تو کشو برداشت پوشید و از اتاق رفت بیرون راه افتادم دنبالش و گفتم : بگو جکوب بره سر جاش آرمین – کامیاره برو یه چیزی بپوش .... جکوب رفتم همون پیرهنشو که دیشب بعد حموم تنم بود و روی تاپم پوشیدم و شالم رو سرم کردم صدای نگین اومد که عصبی گفت : -ولم کن، نفس کو ؟ از اتاق اومدم بیرون تا نگین رو دیدم با هم زدیم زیر گریه و همدیگه رو بغل کردیم نگین منو بوسید و نگران به من نگاه کرد و گفت : -طوریت نشده ؟ آرمین چشماش رو دیمونی کرد و گفت : -آه بسه تو رو خدا مگه پیش کی بود ؟ اونقدر که اون منو زده من یه اشاره هم بهش نکردم نگین با حرص و عصبانیت گفت : -پیش یه حیوون پست فطرت آرمین به سرعت نور چنان عصبی شد و اومد بیاد جلو ، به طرف نگین که کامیار گرفتشو آرمین عصبی گفت : -ببین نگین من کامیار نیستم ها ، حرف گنده تر از دهن کسی بشنوم زبونش رو از حلقومش میکشم بیرون کامیار – نگین -نگین جونم تو رو خدا بس کن نگین – مرد بودی میرفتی جلوی کسی که با مادرت بوده رو میگرفتی نه اینکه پای دختراشو بکشی وسط ، تو این (اشآره به کامیار) یه مرد ه*ر*ز*ه اید که به خاطر خودتون نقشه رو اینطوری چیدید وگر نه .... آرمین یه جست زد و که بیاد به طرف نگین در حالی که میگفت : -نه تو، تو دهنی میخوای«کامیار ،آرمین و محکم گرفته بود از اون قیافه ی عصبی آرمین و چهره بر افروخته ی نگین هول کرده بودمو با ترس گفتم:» -آرمین ،نگین بسه کامیار-نگین گفتم: بسه نگین-خوب میدونم با شما دوتا «....»،دوتا عوضی چیکار کنم آرمین ، کامیار رو به عقب هدایت کردوآروم رو به کامیار گفت: -ولم کن کاریش ندارم ...ولم کن...« کامیار ،بازوی آرمین و ول کردو ویهو آرمین دویید طرف نگین ،سریع اومدم جلوی روی نگینو نگینو فرستادم پشت سرم وآرمین که رسیده بود بهمون ومن دقیقاً حالا بین آرمین و نگین بودم دستمو رو سینه ی آرمین گذاشتمو به عقب فشار دادمو با وحشت گفتم: -آرمین ،آرمین ولش کن -آرمین آرنجمو گرفت و من می کشوند کنار و عصبی میگفت: -برو کنار برو ببینم این چی میگه چه غلطی میخوای بکنی؟هان ؟ کامیار بازوی آرمین و گرفته بودو میکشیدش و نگین هم با تخسی گفت: -پدرتونو در میارم ... کامیار داد زدو گفت: -نگین زبون به دهن بگیر نگین منو کنار زدو جیغ زد: -زبون به دهن بگیرم؟زبون؟خواهر من دوشب زیر دست این آقا بوده به خواهر من دست درازی کرده، ت*ج*ا*و*ز کرده این جنایته ،گناهه،شما دونفر رو باید کشت «با حرص گفت:»از تخم و ترکه ی همون مادرید ... کامیار عصبی به نگین نگاه کردو تا اومد یه حرفی بزنه آرمین با یه حرکت کامیاررو کنار زدو و چنان جست زد به طرف نگین که گفتم «الان نگینو میکشه »دوییدمو نگینو عقب کشیدمو پشت سرم بردمش و از هول اینکه آرمین به خواهرم صدمه نزنه آرمین و تو بغلم گرفتم و ملتمسانه گفتم: -آرمین ،آرمین «صورت بر افروخته اشو به احاطه دستم در آوردمو وتو چشمای آبیش که خون ازش میبارید نگاه کردمو با التماس گفتم : آرمین عزیزم منو نگاه کن ... آرمین آروم باش آرمین به من نگاه کرد و غضبناک نفس کشید و گفتم : - ببخشید ، من از جفتتون معذرت میخوام کامیار ... دستمو به طرف کامیار گرفتمو گفتم : آروم باش نگین با عصبانیت گفت : -نه بذار ببینم میخوان چکار کنن بدتر از بلای این دو شب لعنتی که نیست کامیار عصبی گفت : -نگین چشممو میبندمو روی سگمو بلند میکنما نگین –بلند کن ببینم تو دوشبه که هاری از این بدتر هم میشه ؟ کامیار تا اومد بره طرف نگین با التماس گفتم : -کامیار ، کامیار، نگین عصبانیه، درکمون کنید ، تو رو خدا بس کنید ... دستم تو دست آرمین بود ، کامیار روی یکی از مبلها نشست و به آرمین نگاه کردم که با اخم به من نگاه میکرد ولی آروم بود گفتم : -بشین ... خواستم دستشو ول کنم ولی آرمین دستمو کشید به طرف مبلی که نشست و منو کنار خودش نشوند و نگین عصبانی گفت : -ولش کن . آرمین دستمو ول کرد ولی دستشو انداخت دور کمرم منو به خودش نزدیک کرد تا اومدم یه حرفی بزنم نگین بلند شد اومد دستمو گرفت و آرمین هم بزور نگهم داشت و نگین گفت : -ولش کن آرمین آرمین – من اختیارشو دارم نگین – تو غلط کردی که اختیارشو داری دیگه تموم شد خیال ... آرمین به نگین اشاره کردو عصبی ولی با تن صدای آروم گفت: – من اینو له میکنما .... – نگین صبر کن ، دیشب ، دیشب من و آرمین .... نگین –آره میدونم چه غلطی کردند ولی من نمیذارم ... -نگین ما محرمیم نگین با شوک و یکه خوردگی گفت : چی ؟ -صیغه محرمیت ... نگین جیغ زد: - تو دیوونه ای ؟ آره دیوونه ای ! کی بهت چنین اجازه ای داد ؟ کی گفت که حق داری با این آشغال عوضی ،عقد کنی ؟.... آرمین عصبی داد زد : -تو کتک میخوای آره ؟ انگار دهنت گشاده و کسی تا حالا تو دهنی بهت نزده ؟ ....«سریع آرنج آرمینو گرفتم ونگهش داشتمو کامیار هم نگینو کشید عقب» آرمین با حرص گفت: -ولم کن ببینم ، دختره سلیطه هر چی از دهنش در میاد به آدم میگه . نگین – آدم ؟آدم؟!!!! من اینجا آدم نمیبینم ، دو تا حیوون درنده و یه گوسفند (به من اشاره کرد) آخه احمق چرا این کار رو کردی ؟ آرمین – از خونه من برو بیرون چون الان که از کوره در برم ... کامیار اینو بلند کن از اینجا ببر نگین – من بدون خواهرم هیچ جا نمیرم ، نفس پاشو ..... آرمین – نفس پاشو ؟! نفس با اجازه من از این خونه میره انگار متوجه نشدی ما دیشب عقد کردیم !!! نگین – از نظر من این عقد فسخه آرمین به منو کامیار نگاه کرد ودستاشو رو هوا گرفتو با شونه هایی که بالا میداد گفت : - کی نظر تو رو خواست ؟ -نگین ،نگین تورو خدا آروم بگیر ... نگین – تو میفهمی چیکار کردی ؟ نگین – صیغه رو فسخ می کنید . آرمین با تندی گفت: - تو سر پیازی یا ته پیاز ؟ نگین – اگه این کار رو نکنی .... آرمین – چیکار میکنی هان ؟ نه میخوام بدونم چیکار میکنی ؟ به خونوادت میگی ؟بگو منم همینو میخوام که مادرت سکته کنه باباتم هی شاید یه تکونی به خودش بده عروسی برادرت هم که بهم میخوره هر چی باشه دو تا خواهرش مورد آزار و اذیت قرار گرفتن ،بعد به کی میگی ؟پلیس ؟ آره راه خوبیه ولی میدونستی اول وقت فیلم جفتتونو توی اینترنت و موبایل و CD پخش شده ؟ هان ؟ نگین شوکه به آرمین و بعد به کامیار نگاه کرد و به طرف کامیار رفت و با حرص و غضب زیادی جیغ زد : توی کثافت از من فیلم گرفتی ، آره ؟ کامیار رو شروع به زدن کرد و من بلند شدم به طرف نگین برم ولی به خودم گفتم : «چرا ؟ حقشه باید کتک بخوره»دومرتبه سر جام نشستم و آرمینم با اخم به اون دوتا نگاه میکرد کامیارعصبانی شد و پس از چند دقیقه یه داد مثل آرمین زد و جفت دستای نگین و گرفت توییه دستشو،نگین با لگد افتاد به جون کامیار آرمین – این دیگه چقدر وحشیه ؟ آرمین بلند شد و نگین و گرفت و کامیار داد زد : -آره فیلم گرفتم چون اگه به نفس اعتباری باشه به تو نیست ، هیچی سرت نمیشه ، وقتی روت برمیگرده خودتم نمیشناسی ... نگین با صدای دو رگه جیغ زد و همراه صدای نگین ،صدای پارس سگ هم می اومد .... نگین-آخه میخواستی چه اعتمادی یه تو داشته باشم به تو «...» که از من از اعتمادی که بهت داشتم از عشقی که بهت داشتم سوءاستفاده کردی ، به خاطر نقشه های شومتون (عصبی جیغ زد طرف آرمین ) ولم کن بیشرف .وسط اتاق نشست و گریه کرد منم همونطور بالا سرش ایستاده گریه میکردم آرمین و کامیار مدتی منو نگین رو نگاه کردند و آرمین گفت : -اَه بسه بابا حوصله امو سر بردین فقط بلدند آبغوره بگیرند آرمین به طرف آشپزخانه رفت و کامیار گفت : -نگین بسه .... نگین – خفه شو ، حقمه ، حق کسی که حد و حدود رو رعایت نمیکنه اینه ، حقه کسی که پا به سمت غیر شرع میذاره همینه ، باید الان مثل سگ زوزه بکشم ، منِ خاک بر سر هیچی نفهمیدم .... کامیار – اگه تو دست از پا خطا نکنی او فیلم همیشه پیش من میمونه نگین با خشم سرشو بلند کرد و با کینه به کامیار که بالا سرش کنار من ایستاده بود نگاش کرد و گفت : -کامیار دلم میخواد بکشمت کامیار – من بهت دروغ نگفتم نگین با حرص جیغ زد در حالی که مشتشو به پای کامیار می زد گفت : - تو پستی ،رزلی ،نامردی ازت متنفرم . نگینو تو آغوشم گرفتمو آهستهبهش گفتم : - آروم باش حداقلش اینه که تو مثل من نیستی مثل من آبروتو از دست ندادی نگین با شنیدن حرف من انگار کمی آروم گرفت ، انگار به خودش تسلی داد تا منو آروم نگه دآره.... . بالاخره شب قبل از اومدن مامان اینا،آرمین و کامیار منو نگین رو برگردوندند ، کامیار برعکس آرمین آروم حرف میزد و سعی میکرد اعتماد نگینو جلب کنه تا نگین همچنان با اون باشه ولی نگین تمام مدت جیغ میزد و فحشش میداد و این درست عکس قضیه ما بود . آرمین – گوشیتو خاموش نمیکنی، بدون اطلاع من هم حرف اضافه به کسی نمیزنی ،حرف خواهر وحشیت رو هم گوش نمی دی ، دستمو از دست آرمین کشیدم بیرون و نگین با حرص و صدای بلند گفت : -دهنتو ببند نمیخوام دیگه ریختتو ببینم عوضی آشغال . نگین آرنجشو به زور از دست کامیار کشید بیرون و به طرف در رفت و گفت : -نفس بیا آرمین – میاد تو برو (آرمین رو کرد به کامیار و گفت ) -خاک بر سر بی عرضت کنن وایسا بِروبِر نگاهش کن کامیار به آرمین نگاه کرد و رفت تو ماشین نشست و گفتم : -باید برم ...«آرمین منو به طرف خودش کشوند وبا تردید نگاهش کردم کمرمو لمس کردو تو چشمام با جدیت و جذبه نگاه کردو گفت : دوست دارم که تو کاری کنی که به مزاج من سازگار نباشه بعد اونوقت منم چشمم رو میبندم و روزگارتو سیاه میکنم» آرمین و با وحشت نگاه کردمو موهامو از کنار شالم مرتب کردو گفت: -آفرین جوجه ی حرف گوش کن من، تو به صلاحته که مثل خواهرِ سلیطه ات نباشی اومدم ازش جدا بشم منو محکم تر گرفتو منو به جلو کشیدوبا پشت انگشتای دست راستش گونه امو نوازش کردو خواستم صورتمو عقب بکشم که چونه اموبه آرومی میون انگشتاش گرفتو صورتمو به جلو کشید تا لبشو به یه سانتیه لبم رسوند تند تند گفتم: -تو کوچه ایم ...تو کوچه ایم ...بهم از همون فاصله نگاه کرد و بدون اینکه اول صورتشو بکشه کنار دستشو از دورم رها کرد و بعد نگاهشو از لبم با یه پلک محکم به چشمم دوخت و جدی و محکم گفت: -برو سریع عقب کشیدمو به طرف خونه رفتم ... در رو که بستم گفتم: -کاش قلم پام میشکست ولی پامواز این خونه بیرون نمیذاشتم وبرم تو این مهمونی اون شب مامان اینا ساعت یازده رسیدن خونه و تا اومدن مامان اینا منو نگین چشمامونو با آب گرم کمپرس کردیم تا ورم چشمامون بخوابه نگین که صداش کاملا دو رگه شده بود انقدر که جیغ کشیده بود یادمه اون شب اول مامان اینا پر از شادی و سر زندگی بودن و منو نگین پژمرده و افسرده ولی مامان تا ما رو دید گفت: -چیه؟چتونه؟مریض شدید ؟نگین تو مگه خوب نشدی؟نکنه نفس تو هم از نگین واگیر کردی چرا صداتون گرفته ؟ مگه مسموم نشده بودی؟ چرا حالا صدات گرفته ؟ چشماتون قرمزه ؟ نگین – واسه آلرژیه مامان– آخه شما که خوب بودین !!!!!!!!!! بابا – آلرژی که معلوم نمیکنه کی میاد ناهید (رو کرد به نگین و گفت ): تو خوب شدی بابا جون ؟ نگین بابا رو عصبی نگاه کرد و گفت : آره بابا با تعجب پرسید : -چرا اینطوری حرف میزنی ؟ نگین – سرم درد میکنه شب بخیر مامان – شب بخیر ، نفس تلفنها وصل شد ؟ -آره اومدن وصل کردن مامان – چیه مامان جان مریضی ؟ پات درد میکنه ؟ چرا میلنگی ؟ کمرته ؟ شما دو تا چرا اینطوری شدین ؟ بابا با خنده گفت : -نکنه از دوری ما اینطوری شدین ؟ خوبه همش دو روز نبودیم به بابا نگاه کردم «بغض داشت خفم میکرد قربانی تب داغ هوس بابا ،من و نگین بودیم » اشکم ناخواسته از چشمام ریخت و بابا یهو از جا پرید و اومد طرف منو با ترس گفت : -چیه بابایی ؟ مامان – نفس ! نفس چیه مامان ؟! «زدم زیر گریه ، اصلاً گریه ام بند نمیامد» نعیم با وحشت از اتاق اومد و گفت : -چی شده؟ چرا گریه میکنی ؟ مامان هول شده پرسید : - حالا چرا گریه میکنی نفس ؟ جلوی دهنم و گرفتم و بابا تا اومد بهم دست بزنه با وحشت دستم و به معنی توقف نگه داشتم و بغضمو قورت دادمو نعیم رفت یه لیوان اب آورد و گفت : - بیا بخور چرا اینطوری میکنی ؟ از اونجایی که دستم مدام رو دلم بود همه فکر میکردند دلم درد میکنه برای همین بابا پرسید : - جاییت درد میکنه نفس جان ؟ به بابا نگاه کردم و صدای آرمین تو گوشم پیچید «به خاطر انتقام از پدرت این نقشه رو کشیدم تا ببینه داغ عزیز ته داغهاست » بابا- نفس یه چیزی بگو چرا اینطوری نگام میکنی ؟ نگین عصبی با چشمای خیس از اتاق اومد بیرون و گفت : -می خوای بدونی ، میخوای بدونی .... «اگه نگین حرف میزد عروسی نعیم بهم میخورد ، مامانم ، مامانم اون اگر میفهمید اون چی ....حتماً سکته میکرد باید جلوی حرف زدن نگین رو میگرفتم بی اختیار یه جیغ زدم :» -نگین ،نگین بسه مامان – چی رو باید بابات بدونه ؟ چی شده ؟ -منو نگین دعوامون شد تقصیر من بود مامان- سر همین داری گریه میکنی ؟ حالا سر چی بود ؟ نگین با حرص و کینه بابا رو نگاه میکرد و گفتم : -آره ازم نپرسید فقط نگین رو راضی کنید منو ببخشه نعیم-آشتی با این«اشاره به نگین»هم آبغوره گرفتن دآره؟برو بابا مامان-آخه سر چی؟.... نگین رفت تو اتاقو در رو بست و گفتم: -ای کاش نمی رفتید «از جا بلند شدمو رفتم تو اتاق و دیدم نگین با همون حال دآره تو اتاق رژه میره تا منو دید گفت:» -باید میگفتم «عروسیه نعیم بهم میخوره اون به درک ،مامان، نگین من فقط نگران مامانم ما کسی رو جز اون نداریم تموم من شده مامان که مثل منو تو قربانیه خیانت باباست نباید بذاریم اون بفهمه اگر از ماجرا خبردار بشه نگین مامانو میفرستیم بیمارستان» نگین سری تکون داد و گفت: -از بابا متنفرم اون ما رو بدبخت کرد... * * * مامان سینی چای رو داد دستمو گفت: -خدا کنه این مهندسه قبول کنه وگرنه آبروی بچه ام میره به مامان نگاه کردم و نگین وارد آشپزخونه شد تا مامانو دید راه اومده رو برگشتو دنبالش راه افتادمو زیر لب با حرص گفت: -مگه نگفتم به آرمین بگو اگر خود پُرروش میاد این داداش نامردش و نیاره ؟ -آرمین ؟اون جز به حرفو فکر خراب خودش به کسی گوش نمیده مامان-نگین ،نگین...بیا شیرینی رو ببر نگین-الان نفس میاد می بره مامان با حرص گفت: -نگین !با توأم نگین به طرف آشپزخونه رفتو و سینی چای رو جلوی آقای شمس گرفتم و آقای شمس گفت: -من که تالار معرفی کردم... نعیم-آقای شمس من رفتم تالار رو دیدم ولی وسع من به پول تالار نمی رسه اگر این همه پول تالار بدم باید از ماه عسل بگذرم ملیکا – وای نه اصلاً روی پول ماه عسل حساب باز نکن سینی چای را جلوی خانم شمس گرفتم و خانم شمس با قر و قمزه گفت : -باید فکر خرج تالار رو میکردی آدم که با جیب خالی که زن نمیگیره نعیم – من فکر تالار رو کرده بودم ولی ملیکا یهو فکر اون سفر شش نفره رو کرد و کلی برای من خرج تراشیده شد خانم شمس چشم و ابرویی نازک کرد و گفت : -خوب نداشتی قبول نمیکردی نگین که تازه از آشپزخونه اومده بود پوزخندی زد و گفت : - جلل الخالق ، نفرمایید قرآن خدا غلط میشه نعیم – نگین ! چای رو جلوی کامیار گرفتمو کامیارآهسته گفت : -نفس با نگین حرف بزن به کامیار نگاه کردم و گفتم : - جای حرفی نذاشتی چای را مقابل شروین گرفتم و شروین گفت : - برات پیام گذاشته بودم که بیایی برای مصاحبه شرکت مگه قبلاً نگفته بودی که اگه دانشگاه قبول نشدی میایی شرکت ما ؟ بخاطر تو صد تا داوطلب مناسب رو رد کردم -ببخشید میدونم تو لطف داری ولی اصلاً شرلیط فکر کردن به کار رو نداشتم بهتره که کس دیگه ای رو برای کار انتخاب کنی شروین – موقعیت مناسبیه ، بیا اگر مشکل وقت یا حقوقه من همه رو متناسب با خواسته تو تعیین میکنم خلاصه فامیلی به چه دردی میخوره لبخند کمرنگی زدمو گفتم : ممنون ولی .... «آرمین سرفه کرد و به طرف آرمین نگاه کردم شاکی نگام کرد و رو به نگین گفتم :» - فکر میکنم جواب نهایی رو بهت میگم چایی رو جلوی آرمین گرفتم و بهم شاکی نگاه کرد و گفت : نمیخورم بابا – نگین ، نگین جان ، به آقای مهندس و آقای دکتر فراموش کردی شیرینی تعارف کنی نگین با حرص و کینه بابا رو نگاه کرد سینی چایی رو از من گرفت و ظرف شیرینی رو تو بغلم گذاشت و با حرص و آروم گفت : -تو به آقای مهندس و آقای دکتر تعارف کن نا سلامتی فک و فامیل تو اند خدایا من چه گیری افتادم شیرینی رو به طرف کامیار تعارف کردم با حرص به طرف نگین نگاه کرد و گفت : نمی خورم به طرف آرمین گرفتم و اونم همین جواب رو داد و گفت : -بیا بشین پسره دآره با چشمش میخوردت ، تا چشمشو در نیاوردم بیا بشین -تو به من تعصب داری آرمین -اونکه بی غیرت باباته به آرمین با حرص نگاه کردم و دیدم کامیار موبایل به دست بلند شد و به طرف حیاط رفت به اتاق که رسیدم دیدیم نگین پشت تلفن با کامیار دعوا میکنه ، مامان در اتاق رو باز کرد و با عصبانیت گفت : -نگین سلیطه صداتو بیار پایین با کی داری دعوا میکنی ؟ صدات تا هفتا خونه اونورتر رفت ، آبروریزی نکن مامان به من نگاه کرد و گفت : تو چرا اینجایی پاشو بیا سالاد درست کن ، اون قیافتم درست کن که مادر فولاد زره (خانم شمس) نگه «با قر و قمزه خانم شمس گفت : » ناهید جون فکر کنم نفس افسردگی گرفته ، نگینم خیلی عصبیه ببرشون پیش روان پزشک من فکر کرده خودش دیوانه هست شما هم دیوونه اید «با حرص بیشتر گفت :» زنیکه مادیگرای ، پول پرستِ بی حیا «پول نداشتی زن نمیگرفتی » به مامان نگاه کردم و مامان با حرص گفت : -کوفت یه حرفی بزن مثل دیوونه ها فقط آدم رو نگاه میکنی لال مونی گرفتی -مگه پیت حلبی هم حرف میزنه ، فقط لگد میخوره ، منم شدم پیت حلبی که هر کی از دست دیگری حرصی ،دعوایی چیزی دآره سر من خالی میکنه مامان یه کم منو دلسوزانه نگاه کرد و نگین شال سر کرد و رفت بیرون و مامان گفت : کجا رفت ؟ شونه بالا دادم و منم به طرف آشپزخونه حرکت کردم و مشغول سالاد درست کردن شدم تمام فکرم درگیر این بود که آرمین مهره بازیشو تا کی میخواد به نفع خودش حرکت بده اینقدر فکر میکردم که نای حرف زدن برام نمیموند سرم شده بود ترازو هی موقعیتها رو سبک و سنگین میکردم دلم هم شده بود غم سرا که هی غم دنیام رو توش بریزم و ناله سر بدم -نفس ؟ «سر بلند کردم شروین بود امروز چه گیری به من داده؟» شروین-به نظر مریض میای ! -نه خوبم شروین-شنیدم تو هم به کیش نرفتی سری تکون دادمو گفت: -این دکتره کیه مهندسه؟ -چطور؟ -خیلی شبیه همند اون خالکوبیه هم پشت دست هر دوشونه یکی از فامیلای نزدیکشه -هر دوشون هم که مشکل دارن -چه مشکلی؟!! شروین-این مهندسه که با خودشم قهره این دکتره هم که انگار از سر دعوا اومده انگار مجبور بودن بیان مهمونی ،اصلاً چرا این مهندسه همیشه این جاست توی مهمونی خونوادگی اینا چرا اومدن؟ -بابا و مامان دعوت کردن شروین – من به این مامانم و ملیکا میگم جای این همه خرج کردن که بدیم مردم بخورن که آخر هم....وای باز شروین افتاده بود رو دنده ی حرف زدن منم که اعصابم بهم ریخته بود ...اصلاً حواسم به حرفاش نبود ...دیدم نگین عصبی از حیاط اومد و به طرف اتاق رفت نگران شدم یعنی چی شد؟دعوا کردن باز؟کامیار چرا نمیاد ؟یعنی رفته خونه ؟ اگر آرمین همه چیزو رو کنه و مامان از بابا جدا بشه مامان کجا بره؟ ما تکلیفمو چی میشه؟مامانم توی این سن و سال بیاد بشه وبال گردن خاله و دائی؟اونم چه خاله و دائی نداشتنشون سنگین تره بابا هنوز با شهلاست یا شاید رفته سراغ یکی دیگه... اگر مامانو بابا جدا بشن منونگین که عنراً پیش بابا بمونیم یعنی بعدش آرمین دست از سم بر میدآره؟ فردا باید برم بخیه ام بکشم وای قرصمو یادم رفت بخورم دارو خونه ای گفت : باید روزی یه دونه سر ساعت بخورم تاخطا نده آخ آخ ... کامیار اومد اومد ...اوه اوه ریختشو به قول شروین از سر دعوا اومده معلوم نیست دوبآره چی شده شروین-گوش میدی به حرفم ؟ کامیار اومدو گفت: -نفس ،یه لحظه بیا کامیار با اخم به شروین نگاه کرد چرا این دوبرادر با این بنده خدا لجند رفتم جلوی ورودیه آشپز خونه و کامیار گفت: بیا بیرون «آرنجمو گرفتو یه کم از آشپز خونه دورم کردو گفت:» -حواست به نگین هست؟حالش زیاد خوب نیست -اگر حرصش ندی خوبه کامیار –من حرصش میدم خوبه نگینو می شناسی با نگین باید ... -نفس! سر برگردوندم دیدم آرمین ِکه دآره میاد ، وای نفس قیافه ی آرمین و «به آشپز خونه نگاهی کردو صورتش قرمز تر شد با صدای جدی گفت»: -میخوام سیگار بکشم «یعنی بیا تو اتاق پدر تو در بیارم » اومدیم از جلوی آشپز خونه رد بشیم که آرمین ایستادو رو به شروین که همچنان منتظر بود تا من برگردمو ادامه ی حرفاشو بزنه گفت: -بهتر نیست شما برید تو جمع تا مادرتونو کنترل کنید تا عروسیه خواهرتو بهم نزنه؟ بعد اون نگاه شاکیشو از شروین گرفتو به طرف اتاقم رفتمو شروین گفت: -این هر دفعه که میخواد سیگار بکشه باید تو همراهیش کنی لبخندی تلخ و تصنعی و مسخره زدمو به اتاقم رفتم نگین تازه از دستشویی اتاق اومده بود بیرون صورتش خیس بودو رنگش پریده بود با حرص آرمین و نگاه کردو شالشو از رو تخت برداشتو زیر لب غر ی زدو آرمین بلند گفت: -جرات داری بلند بگو جوابتو بدم نگین-برو بابا از اتاق رفت بیرون وآرمین نگاهشو به طرفم برگردوندو در رو بست ....

******************

-مگه نمیگم از این یارو خوشم نمیاد ؟

-من داشتم فقط سالاد درست میکردم ،اصلاًگوش نمیدادم چی داره میگه به لطف تو اونقدر مشغله ذهنی دارم که حتی از کارهای روزمره خودمم ساقط شدم .

آرمین – برای چی دیروز منو کاشتی ؟ مگه من با تو شوخی دارم میگم بیا خونه ؟

-نگین حالش بد شد ...

آرمین – دیگه نمیخواد به من دروغهایی که به مامانت تحویل میدی و تحویلم بدی

-به خدا نگین یهو حالت تهوع گرفت و هی بالا آورد بعد هم بیحال شد ،مامانم هم که رفته بود خیاطی نبود ترسیدم نگینو تنها بزارم . آرمین با اخم نگام کرد و گفت :

-چرا زنگ نزدی ؟ چرا موبایلت خاموش بود ؟ تو «اشاره کرد بهم و در حالی که می اومد جلو و من به عقب میرفتم با هر قدمی که او به جلومی اومد من به عقب گفت : »

-هر کار و بهونه ای جور میکنی که از دست من قِصِر در بری؟ بعد هم فکر میکنی من خرم و نمفهمم چی تو سرت میگذره ، نگین مریض بود ، مامانم نذاشت بیام ، رفته بودم دکتر بخیه هامو بکشم .... ولی باید بهت بگم که کور خوندی من با این حرفا و بهونه های تو خر نمیشم من خودم تو رو استاد کردم می خواهی منو بپیچونی ؟

-ارمین برو عقب الان مامانم مثل اون دفعه یهو میاد تو اتاق ، تو رو اینطوری ببینه قشقرق به پا میکنه ها آرمین ....

آرمین دستموپس زد و گفت :

فکر کردی اون خواهر سلیطه ات هر کاری که با اون کامیار بدبخت میکنه تو هم میتونی با من بکنی؟ نه عزیزم من فقط منافع خودم برام مهمه روی سگمو که بلند کنی تو یه چشم بهم زدن زندگیتونو میترکونم .... «منو کشید تو بغلش ،شالمو باز ،نمیدونم چرا این کار رو میکرد سرشو به گردنم فرو می بردو بو میکشید و با هر دم کمرمو بیشتر می فشرد و به خودش نزدیک ترم میکرد تا اومدم یه چیزی بگم گفت:

-سیس،سیس...«لبشو زیر چونم گذاشت ونرم بوسید و کمی سرشو عقب کشیدو بدون اینکه سرشو بلند کنه چشماشو به طرف چشمام بلند کرد و با شصتش چونه امو کشید پایین تا لبم به لبش نزدیک بشه

هول شده بودم میترسیدم مامانم بیاد ،میترسیدم یکی متوجه بشه که جفتمون تو جمع نیستیم ، از همه بدتر اینکه نمیتونستم جلوی آرمینو بگیرم ، صورتمو کنار کشیدمو عصبی چشماشو رو هم گذاشتو گفت : نفس ! صد بار گفتم این کار رو نکن بیزارم ازش.

با استرس و التماس گفتم : آرمین اینجا نه ، یکی میبنتمون الان شک میکنن میام خونت به خدا میام

آرمین به من نگاه کرد و گوشه لبشو جویید و گفت :

-تو منو اذیت میکنی نفس ، نفس گیرم میکنی و من از این کارت متنفرم ، یک هفته هست که عین موش خودتو غایم کردی ، زنگ هم که نمیزنی ، زنگ هم که میزنم میگی یکی اومد و قطع میکنی ،منو سگ نکن که همه رو بذارم رو داریه خیال تو یکی رو راحت کنم

-چرا شرایطمو درک نمیکنی ؟ کسی نمیدونه که من با توام

آرمین با هیجانی ناخوشایند نگاهم کرد و گفت : وقتی هم که میکشونمت تو اتاق از دستم در میری که یکی الان در اتاقو باز میکنه تو رو با من میبینه

دستشو دور کمرم پیچوند وبا اون یکی دستش سرمو نزدیک صورتش کردو آهسته در حالی که خودشو آماده هدفش میکرد گفت :

-و من دوست ندارم که تو منو مدام به ساز خودت برقصونی ،چون همینطور داره به چوب خطهات اضافه میشه «کار خودشو کرد لبشو رو لبم گذاشت و شروع به بوسیدن کرد دلم داشت از دهنم در میومد تمام جونم گوش بود که صدای پای مامان یا دیگرونو بشنوم ...بسه دیگه لعنتی جونمو گرفتی هر وقت میومد بوسه اشو به اتمام برسونه و نفس راحت بکشم لبشو سریع از یه گوشه ی دیگه ی لبم رو لبم میذاشت ...گریه ام از خونسردیشو دل هره ام داشت در میومد ... بالاخره راضی شد تمومش کنه تا اومدم هولش بدم عقب شاکی نگام کردو نگهم داشتو بعد نگاهشو ازم گرفتو دستشو رو سرشونه ام،بازوم،ساعدم....تا اینکه به اینجا رسید

پنجه های دستشو میون انگشتای دستم فرو برد و به دستم نگاه کرد ، وای حلقه ام....نفس کشته شدی رفت...

بعد منو با حرص پنهانی نگاه کرد و آهسته دست رو سرم کشید و گفت :

-می خواهی حلقه رو به انگشتت جوش بدم ؟!

-وای آرمین به خدا همین الان در آوردم....

آرمین – از وقتی اومدم تو دستت نبود عزیزم

-به خدا ظهر وضو گرفتم از تو انگشتم در آوردم الان دستم میکنم . آرمین و کنار زد م و رفتم تو دستشویی اتاقم تا حلقه امو از روی قفسه های دستشویی بر دارم که صدای باز شدن در اتاق اومد خیال کردم که آرمین رفت بیرون ولی بلافاصله صدای بابا اومد :

-اِ مهندس جان اینجایی ، فکر کردم رفتی تو حیاط سیگار بکشی ...

آرمین – نه طبق عادت اومدم اینجا مشکلی هست برم؟ ...

بابا – نه راحت باش نمیدونم نگین و نفس کجان ، راستش مهندس جان ... ازت یه خواهش بزرگ داشتم ... اصلاً نمیدونم با چه رویی باید بگم ... می دونم که قبولش سخته ولی من برات جبران میکنم

« آرمین مثل همیشه سرد و بی روح گفت» :

آرمین – چی شده ؟

بابا – راستش الان هم دست من خالیِ هم نعیم ، میدونی که خانواده ملیکا چقدر زیاده خواه هستند با اینکه خرید عروسی رو چهار ماه پیش انجام دادیم ولی کلی رو دستمون خرج گذاشتند ، فقط دو میلیون پول طلاهاش شده ، تمام پس انداز پسره تموم شد ، منم هر چی داشتم بابت رهن خونه اشون دادم برای تالار عروسی واقعاً موندیم .

آرمین – چقدر میخوایید ؟

بابا – نه نه مهندس جان پول نمیخوام ... راستش اِم ... چطوری بگم ... میتونیم ... میتونیم عروسی رو تو باغ کرج شما بگیریم ؟

نه صدای بابا می آمد نه آرمین ، یه چیزی بگید دیگه ، آرمین یعنی قبول میکنه ؟ منتظر شنیدن صدای آرمین بودم،خودمم از ترس اینکه بابا نفهمه من تو دستشویی اتاقم نفسامم آروم می کشیدم که بابا گفت :

-خوب میدونم که شما رو باغ کرج خیلی حساسی ولی من خودم همه جوره حواسم هست که آسیبی به باغ نزنند اصلاً من خودم یکی دو نفر رو میزارم که مراقب باشند طرف درختها و گلها نرند ، اصلا یه نفر هم مراقب اون باغ پشتیه میذارم، نمیزارم کسی هم وارد ویلای باغ بشه فقط ...

آرمین – یه سیگار بکشم؛ جوابشو میدم .

بابا با لحن شرمنده گفت :

-من واقعاً تو هچل افتادم مهندس جان ایشاالله خودت پدر میشی میفهمی چقدر سخته که آدم ببینه بچه اش نه راه پس داره نه پیش ، زیاده خواهی های این خانواده کمر نعیمو شکونده ... من میرم بیرون تا سیگارتون رو بکشید ولی تمام امیدم اینه که به من خبر خوش بدید ، برات جبران میکنم

بابا رفت بیرون و از دستشویی اومدم بیرون و به آرمین گفتم :

-چی می خواهی بگی ؟

آرمین منو موزیانه نگاه کرد وحلقه ام رو از دستم گرفت و تو انگشتم کرد و بعد نگاهی کرد و گفت :

-من از تکرار حرفام بیزارم ولی تقریباً هر دفعه تو رو دیدیم این جمله رو گفتم : ((این حلقه رو از دستت در نیار)) نمیدونم چطوری اینو تو سرت فرو کنم !

مضطرب گفتم : آرمین میخوای چی بگی ؟ آرمین با شیطنت و موذی نگام کرد و موهامو از روی شونم ام کنار زد و گفت :

-خوب به تو بستگی داره عزیزم !

-آرمین واقعاً الان وضعیت اقتصادیمون بده ...

آرمین بهم با شوری خاصی نگاه کرد و دستشو دور کمرم گرفت وکمرمو از زیر لباسم لمس کرد هنوزم گرمای دستش که بهم میخورد مور مورم میشد منو به خودش نزدیک کرد و گفت : نظر منو جلب کن .

بی تاب و مضطرب گفتم : آرمین !

آرمین – کافی که تو بخوای تا من باغ رو در اختیار خانوادت بزارم ... هووم زودباش تصمیمتو بگیر بابات اومد دنبالم میدونی که مادر عروستوت آدم رو دیوانه میکنه ... ناامید و با غم زیاد گفتم :

-تو از هر فرصتی سوء استفاده میکنی

آهسته به عقب هولش دادم و گفتم : باشه

شالمو و از رو زمین برداشتم و لباسم رو درست کردم و روسریم و سر کردم و آرمین در حالی که صورتش رو با دستمال پاک میکرد گفت :

-بهتره که اول من از اتاق خارج بشم چون چشمها همه به درِ اتاقِ که من بیام بیرون و اگر تو از اتاق بری بیرون همه میفهمن که از اول هم تو ، توی اتاق بودی برگشتم و روی تختم نشستم و ساکت درست عین یه کنیزی که گوش به فرمان اربابشه به آرمین نگاه کردم و آرمین گفت :

-اگر تو عین نگین بودی میکشتمت یعنی من شیفته این اخلاقتم

-که بدبختم ؟که ترسوام ؟اگر مثل نگین بودم شاید اوضاعم بهتر بود .

آرمین – نه عزیزم حتی اگر تو هم مثل نگین بودی با من کارت تغییر نمیکرد شاید بدتر هم میشد چون اگر من جای کامیار احمق بودم نگین جرات این سرتق بازیها رو نداشت ، کامیار چون عاشقِ نگینه ، نگین هم اینو میدونه واسه همین داره زبون درازی میکنه .... آخرش هم نتونستم سیگار بکشم به خاطر این لوس بازیهای جنابعالی اونقدر چونه زدم فرصت سیگار کشیدن رو هم از دست دادم آرمین رفت بیرون و با بغض به بالا سرم نگاه کردم و گفتم :

-آره حقمه ، حق اعتراض ندارم کسی که دروغ میگه و پی خواسته های نفسِش میره ، عاقبتش خجسته نیست .

-در به ضرب باز شد قلبم ریخت ، نگین با گریه و عصبی گفت :

اون شوهر بیشرفت یادش میده ... «هول زده گفتم» :

-نگین هیس .

نگین – منو تهدید میکنه ، خط و نشون میکشه وادارم میکنه گزینه ای رو که تو انتخاب کردی رو انتخاب کنم چون اون آرمین نمک نشناسِ از خدا بی خبر با این کارش به نیت پلیدش رسیده ، اون میریزه این یکی جمع میکنه ، مثل احمقهاست عقل خودشو داده دست اون مرتیکه« ..... »داده ،میگه عقد موقت میکنیم تا آب ها از آسیاب بیفته منو میخواد مثل تو که اسیر امیال نفسانی آرمینی ،اسیر کنه....

دستشو گذاشت روی دلش و گفت : اونقدر حرصم داده که همش دل درد و حال تهوع دارم....مجبورم میکنه...

صدای دست زدن آمد و نگین گفت :

-اره خوشحال باشید ، منو این نفس بدبخت داریم از گریه میمیریم از بدبختی و زوری که بالاسرمونه داریم دق میکنیم اونوقت اونا خوشحالند و دست میزنن

نگین در حالی که وسط اتاق وایساده بود به من نگاه کرد و گفت :

-چی گفته بهت که داری گریه میکنی ؟

-میدونی نگین تو داری ناشکری میکنی کاش آرمین هم مثل کامیار بود اونوقت اوضاع من خیلی بهتر بود ، کامیار اونقدر دوستت داره که بالاخره یه کار عاقلانه به خاطر منفعت تو بکنه هر چند که الان رو دنده لج و کینه است و اگر به فرض تو رو هم رها کنه تو چیزی جز اونچه که خودت خبر داری و یه احساس له شده رو از دست ندادی ولی من علاوه بر این جسم سالممو از دست دادم و گیر کسی افتام که من براش حکمی رو که تو برای کامیار داری رو ندارم ، به خاطر تمایلات نفسانیش حاضرِ از همه چیز بگذره و از همه چیز نهایت سوءاستفاده رو بکنه میدونی علت دست زدن اونا چیه ؟ اینه که آرمین الان گفت : که برای عروسی میتونند تو باغش جشنشونو بگیرن و من برای اینکه آرمین این حرف رو بزنه باید بهش باج بدم ، من شدم یه سرگرمیه بیرحمانه و در عین حال برای آرمین خواستنی ، من قربانی چند نفر بشم ؟ گناه بابا ؟ زندگی برادرم ؟ اینکه مادرم هنوز میتونه راحت زندگی کنه و آرمین بهش نگه زندگیش شونزده سال پیش جهنم شده ، چوب چند نفر رو بخورم ، دیگه دارم میبرم و این اولشه ، اولِ تمام خواسته های آرمین و من وحشتم از روزی که آرمین دلش خنک بشه و از من سیر بشه اونوقت من چی هستم ؟ دختری که همه به اون به چشم زنی نگاه میکنن که سالم نیست و من برای اثبات اینکه گناهم گول خوردنم و یه دوستی ای که خیلی ها زیر سقف این شهر ، این کشور ، این دنیا تو زندگیشون دارند ، داشتم همین با فرق اینکه دوست من یه اهریمن در لباس انسان بود

نگین اومد منو تو آغوش کشید و گفت :

-الهی برات بمیرم آبجی کوچولوی من ، چرا باید تو اوج جوونیت اینطوری کمر شکسته باشی ؟ آره من ناشکرم ، من وضعیتم بهترِ ، من پشتتم ، حتی اگربه قیمت از دست دادن لحظه های بهترم باشه .

********************

عروسی نعیم بالاخره فرا رسید ، قرار بود پنجشنبه عروسی توی باغ آرمین برگزار بشه و از چهارشنبه شب خونواده من به همراه آرمین و کامیار به طرف کرج حرکت کردیم .

-خوبی ؟

نگین سرشو به معنی نه تکون داد و زیر لب گفت :

-خدا نبخشتت ، خدا نبخشتت من از حقم نمیگذرم ،یادم میوفت چطوری مجبورم کرد میخوام از ضعف خودم خودمو خلاص کنم،من بانی وباعثشو نمی بخشم...ازش متنفرم

گیج بودم کی رو میگه؟آرمین؟کامیار؟بابا؟

-کامیار ؟

نگین – اگر بابام گناه کار نبود که کامیار زبونش روم دراز نبود ،جرات این کارها رو نداشت .

-نگین جواب آزمایشو گرفتی ؟

نگین – دستِ کامیارِ نمیدونم جوابش چیه

- باهم باز دعواتون شده

نگین – نترس کامیار مثل آرمین نیست و البته تویی که ارمین و تحمل میکنی من حتی کامیار رو هم نمیتونم تحمل کنم ، دارم از استرس میمیرم ، اگر حامله باشم چی ؟

-ایشاالله که نیستی

نگین – دلم براتِ که هستم ، واضح که هستم ، حالت تهوع دارم ، عادت ماهیانه ام عقب افتاده ، از بوی تخت خودم بدم میاد و میام رو تخت تو میخوابم ... وای من حامله ام ...کثافت عقدم کرد که این بلا رو سرم بیاره

-هیس مامان میشنوه

نگین زد پشت دستشو گفت : بدبخت شدم

-نگران نباش ایشاالله که نیستی

نگین – داری منو گول میزنی ؟ باید یه جا رو پیدا کنم

- برای سقط ؟!!!

نگین – پس با این اوضاع بچه رو نگه دارم ؟ دیوانه ام ؟

-کامیار چی ؟ اونو چیکار میکنی ؟ جواب ازمایش دستِ اونه چرا بی عقلی کردی و گفتی که آزمایش دادی ؟

نگین – خودش منو برد آزمایشگاه تا آزمایش بدم

-اگر نذاره چی ؟

_یه کاری میکنم که بچه بیفته میگن بچه اول راحت میفته . نگین سرشو رو رو پای من گذاشت و آهسته گریه کرد ، موهاشو ناز دادم و با غم گفتم :

-کامیار چطوری بود خوشحال بود یا ناراحت ؟

نگین – اصلاً بهش توجه نکردم ، کامیار هر حسی که داشته باشه به آرمین نگاه میکنه ، آرمین شده زبون کامیار

-میدونستی مادرشون از بابا حامله بوده ؟

نگین با حرص گفت : آره خدا نبخشتش هر چی میکشیم از دستِ این زنو مردِ

به بابا نگاه کردم حسی به نام دوست داشتن تو دلم نداشتم ، عین یه مرد غریبه شده بود رابطه من و نگین با بابا اونقدر سرد بود که بابا رو هم نسبت به ما سرد کرده بود و البته داشتن یه رابطه پنهانی ، دل مشغوله داشتنو زندگی هم اجازه نمیداد که به ما بیشتر از اینا توجه کنند علی الخصوص که تازگی ها به مشکل اقتصادی بدی هم گرفتار شدیم و عروسی نعیم به همه این جریان ما می افزود .

نگین آروم اول گفت : حالم داره بهم میخوره ،بگو نگه داره

-نگه دار حال نگین بدِ

بابا – حال نگین؟ چرا بدِ ؟

مامان برگشت و گفت : نگین ؟ چته مادر ؟

نگین جلوی دهنشو گرفت و هول زده گفتم :

-بابا نگه دار

مامان – اِوا تو که خوب بودی ! ماشین گرفتت ؟

بابا کنار زد و نگین پیاده شد کنار اتوبان شروع کرد به عق زدم مامان پشت نگین رو ماساژ میداد و گفت :

-حسین تو ماشین آب داری ؟

صدای هول زده کامیار اومد : چی شده ؟ نگین ؟ ...

مامان – دکتر جان بیا ببین بچم چش شده ؟

کامیار اومد طرف نگین و مامان رفت عقب و کامیار دستشو رو شکم نگین گذاشت و نگین با همون حال بد یه نگاه با حرص به کامیار کرد و کامیار گفت : نفس یه شیشه آب توی ماشینه برو از آرمین بگیر ...

نگین دوباره عق زد و آرمین بی حوصله شیشه اب رو قبلاً تو دست گرفته بود و به من داد و گفت :

-حسودیم شد آه کاش تو الان جای نگین بودی و من جای کامیار ببین به هوای دکتر بودنو مریض بودن چه تو بغلش جا گرفته

با حرص آبو از دستش گرفتم و باحرص گفتم:

-جای کمکته ؟

آرمین – چکار کنم همه رو کنار بزنم بیام پشت نگین رو ماساژ بدم و بگم قوی باش همه مادرها باید این دوره رو رد میکنند

-حامله است ؟!!!

آرمین با یه حالت مسخره ای گفت :

آرمین – اَه لو دادم

با حرص گفتم :

-واقعاً که من و خواهرم واسه تو و برادرت شدیم بازیچه ؟ به همین راحتی ؟ حالا تکلیف چیه ؟ نگین باید چیکار کنه ؟

آرمین شونه رو بالا داد و گفت :

-خب عزیزم اگر تو حامله بودی من میتونستم بهت جواب بدم ولی متاسفانه خواهرت حامله است و و من از قدرت جواب دادن ساقطم . با حرص آرمین رو نگاه کردم و کامیار گفت :

نفس آب رو بیار دیگه .

شیشه آب رو برای کامیار بردم و کامیار تا اومد یه چنگ اب به صورت نگین بزنه مامان گفت :

- بدین من دکتر ماشین گرفتتش نه ؟ من قرص همراهم نیست همراه شما هست ؟

نعیم هم به ما رسید و اومد گفت : چی شده ؟

کامیار – نه قرص ندارم ، اگه تو ماشین شما جا نیست بهتره بیاد تو ماشین ما ، بزرگتر هم هست عقب دراز بکشه ، اینطوری براش بهتره

مامان – اخه اینطوری مزاحم شما میشه بعدشم من دلم شور میزنه آرمین – نفس بیاد تو ماشین ما ....

نعیم – من یه جا دارم وسایل همه پشت ماشینه نفس بیاد تو ماشن من جا باشه که اون دراز بکشه ؛آرمین شاکی به نعیم نگاه کرد و کامیار گفت :

-حالش بد شد سریع به من اطلاع بدید

نگین – خوبم مشکلی نیست ، الان حالم خوبه ....

کامیار – خانم پناهی اگر چیزی دارید بدید بخوره طعم دهنش عوض بشه ، اینطوری یه کم جلوی تهوع بعدی رو میگیره

مامان –نه چیزی برنداشتم

آرمین با شیطنت آهسته پشت سر من گفت :

-من تو ماشین مشروب به انواع تکمیل دارما ، میخواد بخوره اصلاً شارژ بشه ؟!

برگشتم با حرص آرمین و نگاه کردم و ارمین گفت : چیه ؟

به نگین کمک کردم که بلند بشه و رو صندلی عقب ماشین دراز بکشه که آروم گفت :

-نفس میتونی از کامیار یه چیزی بگیری که بوی کامیار رو بده ؟

با تعجب گفتم : چی بگیرم ؟

مامان – چی میخوایی ؟

-هیچی شما بشین ...

نعیم – نفس بیا بشین دیگه دیر شد بابا اَه ...

کامیار که هنوز نگران ایستاده بود به نگین نگاه میکرد رفتم نزدیک و گفتم :

-نگین یه چیزی رو میخواد که ..... به آرمین نگاه کردم که دست به جیب شد و داشت منو نگاه میکرد گفتم : که بوی تورو بده !!!!!!!!!

آرمین پوزخندی زد و کامیار به آرمین یه کم شاکی نگاه کرد و بهم گفت :

-بلوزمو بدم ؟!

-نه مامانم میفهمه که .... دستمالی .....

آرمین – جورابی «آرمین زد زیر خنده و من وکامیار شاکی نگاهش کردیم »و مامان گفت :

-نفس برو بشین چرا ایستادی ؟

کامیار دستمالی دست دوزی شده از جیبش در آورد و بهم داد و بردم برای نگین و مامان با تعجب گفت : دستمال میخواستی ؟

من و نگین هول شده به مامان نگاه کردیم و گفتم :

- دیگه گرفتم ، بهتره که حرکت کنیم .

رفتم تو ماشین نعیم نشستم ، تمام ماشینش پراز وسایل بود منم به زور تو ماشینش جا شدم ....

بالاخره رسیدیم باغ ، آب و هوای محشری داشت ، اونم توی اواخر خردادماه درست عین بهشت بود صدای پرنده ها بوی گل و سبزه ...

نگهبان و باغبون باغ آرمین که آقا میکائیل نام داشت و خیلی پیرمرد مهربون و با مزه ای بود تا توی ماشین آرمین رو دید با شور و شعف گفت :

-ها سلام آقای دکتر ، رسیدن بخیر ، بالاخره به وطن برگشتین ؟

آقای مهندس چشمتون روشن اخوی تشریف آوردن .

نعیم – اخوی ؟ مگه کامیار برادر مهندس شوکته ؟

سریع گفتم : نه بابا لابد تعارفی این حرف رو زده !

نعیم – تو از کجا میدونی ؟

-خوب اگر بود میگفت دیگه چه مشکلی داره که نگه ؟

نعیم یه کم من و نگاه کرد و بعد به دنبال دو ماشین دیگه به داخل باغ حرکت کرد .

بابا از ماشین پیاده شد و نفسی کشید و گفت :

-به به چه هوایی ،آدم توی این باغ با این هوا دوباره جوون میشه

آرمین که ماشینش کنار ماشین نعیم تو پارکینگ پارک کرده بود ودرست پشت سر من ایستاده بود، آهسته گفت :

-اگر بابات یه بار دیگه جوون بشه ، باید هشدار بزرگ توی روزنامه ها بزنیم که مردا زنهاشونو تو خونه ببندند و خودشونم از خونه بیرون نیان چون حسین پناهی دوباره جوون شده !!!!!!!!!!!

برگشتم با حرص آرمین رو نگاه کردم و نعیم گفت :

-نفس !چیکار میکنی ؟ بیا اثاثا رو ببر «رفتم جلو تا کمک کنم که نعیم آروم گفت:»

-چرا وایسادی بِر و بِر اونو نگاه میکنی ؟

-چون باز مزخرف گفته بود .

به طرف ویلای باغ رفتیم و دیدم کامیار داره در ویلا رو باز میکنه ، نگین هم به مامان تکیه زده و همونطور دستمال رو روی بینیش نگه داشته ، مامان نگین رو برد داخل و به کامیار گفتم :

-همینو میخواستی ؟ که خواهرم به این روز بیفته ؟ حامله است آره ؟

کامیار – یادم رفت قبلش کسب اجازه کنم !

-تو و داداشتم قبل از این ها ،بی اجازه دست درازی هم کرده بودید ...

نعیم – نفس !دو ساعته رفتی اثاث بذاری برگردی ؟ زود باش ...

انگار با خودش کنیز آورده بود ، اگر بدونی به خاطر تو چه بلایی سرم اومده حداقل احتراممو نگه میداشتی نمک نشناس

رفتم بیرون ویلا و آرمین گفت : بیام کمک ؟

با عصبانیت لبخندی سریع و تصنعی و مسخره زدم و گفتم :

-نه ممنون شما کار دست ما ندید کمک نمی خواییم

آرمین – آخه میترسم سنگین بلند کنی .

پوزخندی زدمو گفتم : دلت میسوزه ؟

آرمین – میترسم تو هم حامله باشی ، خب سنگین بلند کردن برات ضرر داره

با حرص و عصبانیت آرمینو نگاه کردم و یه سیگار آتیش زد و گفت :

-چرا به من اینطوری نگاه میکنی نکنه جواب حامله بودن خواهرت رو هم من باید بدم ؟ باور کن توی این قضیه من کلاً بی تقصیرم!

با حرص بیشتر نگاش کردم و خواستم چمدون لباس های نعیم و ملیکا رو از صندوق در بیارم که زورم نمیرسید ، آرمین اومد جلو و با یه دست چمدون و رو از تو صندوق دراورد و گفت : من میارم

-نمیخواد بده خودم میبرمش

آرمین–نه شب حوصله بهونه جدید ندارم فکر کردی من آتو میدم دستت ؟

با حرص نگاش کردم و زیر لب گفتم :

- پس الکی میو میو نمیکنی ، لعنتی

نعیم – اِ مهندس چرا شما ، نفس ...

آرمین مثل همیشه که با لحن سرد و جدی و رک حرف می زد گفت :

آرمین – گذاشتی سنگینا رو نفس بلند کنه ؟ زورش نرسید از تو ماشین بکشه بیرون برو بقیه اش رو هم خودت بیار

نعیم خندید ولی از روی اجبار ، رسید به من و با حرص گفت :

-اینجا هم ادای رئیسها رو در میاره ، لابد آه و ناله کردی ها ؟

- نه کور که نبود الحمدالله دید که سنگینه ...

نعیم – برو لازم نکرده بایستی و منت سرم بزاری .

با حرص نگاش کردم و تو دلم گفتم : خاک بر سر بی لیاقتت عروسیت بهم می خورد حالت جا می آمد ، راهمو کشیدم و رفتم به طرف ویلا و هر چی که نعیم صدام کرد برنگشتم . مامان تا منو دید گفت : چرا دستِ خالی ای ؟

-سنگین بودند نتونستم بلند کنم ، کمرم درد می گرفت .

مامان – مگه چی بود ؟ برو کمک برادرت ...

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
Profile Pic
با سلام به دوستان عزیزم.به وب سایت رمان های ناب رکسانا خوش آمدید.منبع رمان های این سایت کاربچه های انجمن سایت 98ia ست .ازشون تشکرکرده وبهشون خسته نباشید می گیم... "رکسانا" ID««««« roksanadanesh@yahoo.com
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نویسندگان
    آمار سایت
  • کل مطالب : 3
  • کل نظرات : 282
  • افراد آنلاین : 33
  • تعداد اعضا : 23
  • آی پی امروز : 40
  • آی پی دیروز : 31
  • بازدید امروز : 46
  • باردید دیروز : 69
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 7
  • بازدید هفته : 236
  • بازدید ماه : 236
  • بازدید سال : 14,654
  • بازدید کلی : 371,392
  • کدهای اختصاصی
    mouse code|mouse code

    كد ماوس